Weer thuis

We zijn inmiddels alweer een paar dagen terug in Nederland. De vlucht en overstap ging prima. Ik heb gewoon tijdens de vlucht 5 films gekeken en voor ik het wist waren we weer terug. Enige minpuntje eraan was dat de backpack van mijn moeder bij de overstap niet meegekomen was en dus met een vluchtje later van Londen mee zou komen. Aangezien mijn moeder dit bij haar vorige vlucht (andere vakantie) ook al had was ze hier niet al te blij mee. Maar ook haar spullen zijn die avond nog goed terecht gekomen.
Door het tijdsverschil ’s avonds nog een beetje moe en ’s morgens wat vroeg wakker, maar niet overdreven. Zullen wij jonge mensen wel weer snel overheen zijn ;)

De laatste paar dagen in Japan waren nog erg leuk. Beetje rustig aan gedaan en voor Michael nog even bij Canon inc. langsgegaan en rondgelopen in een soort van Electronic district. Een buurt met allemaal hoge technische winkeltjes met het nieuwste van het nieuwste. Er bleek echter een behoorlijke zwarte markt sfeer te hangen (wel heel veel winkeltjes) en was nog best grappig om even te kijken. De dames in het gezelschap het ondanks dat het leuker was dan verwacht toch sneller al wel gezien dan de mannen…

Ook zijn we nog naar de beroemde vismarkt geweest in Tokyo. Dit hield in dat we om 5 uur ons bed uitgingen (ja ’s morgens ja) en met de metro naar de markt. Daar konden we nog net de laatste tonijn veiling bijwonen die ook echt heel spectaculair was. Wat een grote vissen die tonijnen! En wat gillen die japanners die de veiling voorgaan zeg! Grappig trouwens om even te vertellen was dat er een speciale strook gereserveerd was voor toeristen om te kijken. Gewoon door die hal mocht je verder niet lopen, en dat was ook wel begrijpelijk, want ondanks het vroege uur waren er heel veel toeristen aanwezig die allemaal in de weg zouden kunnen lopen. Dat deden ze daarna trouwens toch wel hoor, want dan mocht je tussen de verkopende kraampjes doorlopen en daar kwamen we ook veel toeristen tegen. En op zich is het natuurlijk helemaal niet erg als je rustig loopt te kijken, maar je moet wel opzij gaan voor mensen die daar aan het werk zijn, wat niet elke toerist deed. Menig toerist kwam dan ook bijna onder een soort geautomatiseerde karretjes die als moderne kruiwagen gebruikt werden om spullen te vervoeren, en die nog best een behoorlijke snelheid konden halen. Al met al een mooie ervaring om eens te zien, maar wat een vis zeg. Zo ontzettend veel, en dat gebeurt dus elke dag die markt! Daar gaat echt een hoop vis over de toonbank. Niet alleen vis, ook kreeftjes, mossels, octopussen, inktvissen en een heleboel ondefinieerbaars kwam je tegen, veelal nog leven… We hoefden dan ook geen ontbijt meer daarna. Puur en alleen door het aanblik, want stinken doet die verse (levende) vis eigenlijk niet. Is toch heel wat anders dan zaterdags op de markt thuis.
Daarna weer in de spits met de metro terug, als sardientjes in de tram, wat een hoop mensen! Echt een toepasselijk einde van het bezoek aan de vismarkt!

Nog een paar punten die me opvielen aan Japan;

Kinderachtig!
Japan heeft een heleboel kinderachtige aspecten. Iedereen kent wel de tekenfilms met de meisjes met de grote ogen bijvoorbeeld, nou dat zie je heel veel terug. Er zijn zelfs stripcafés (met strip als stripboek dan, verder zijn we wel vrouwencafés tegengekomen die misschien ook dienen als stripcafés met de tweede betekenis, maar aangezien we daar niet naar binnen zijn gegaan weet ik dit niet zeker). Ook zag je langs de kant van de weg als er wat afgezet was borden in de vorm van een kikker of aapjes met sorry afzetting erop, om het gezelliger te maken. Ook zijn er overal grote speelhallen waar spelletjes gespeeld kunnen worden. En hier is het altijd druk. Harde muziekjes en veel mensen. En dan niet alleen jeugd nee hoor van jonge kinderen tot oude mensen zit achter speeltoestellen als gokautomaten, schietspellen, dansspellen. Het is echt een soort vermaak waar heel veel gebruik van wordt gemaakt. En overal komen popjes en hangertjes en stickertjes terug die hier alleen door kinderen gebruikt zouden worden, maar daar dus door iedereen. Echt een grappig contrast vergeleken met het chique beleefde gedrag dat ze altijd vertonen.

Recyclen;
Overal wordt gerecycled! Of je nou in huis iets wil weggooien of op straat er staan altijd meerdere prullenbakken waar je uit moet kiezen. Aan de ene kant heel interessant, aan de andere kant vraag je je af hoe het werkt want je moet bijvoorbeeld papier bij gft gooien…? Aan de andere kant zouden er ook een heleboel punten op dit gebied gescoord kunnen worden door eens op een andere manier in te pakken. Want alles wat je koopt zit verpakt in verpakking, en je krijgt er altijd nog een zakje omheen. Ik heb me ook laten vertellen dat uit- en inpakken van bijvoorbeeld een cadeautje echt een kunst is, ze nemen hier dan ook alle tijd voor. Het duurt heeeel lang voordat ze wat ingepakt hebben voor je en het schijnt zo te zijn dat ze als ze iets uitpakken altijd het papier heel laten en dat het echt een soort vloeken in de kerk is als je het papier er gewoon afscheurt.

Crimiminimaliteit
Nieuw woord bedacht door mike! En ik vind dat het de lading exactdekt! De criminaliteit staat hier echt op een minimaal pitje. Tassen kun je gewoon ergens laten staan zonder dat iemand er aan gaat zitten. Koen heeft ook nog van niemand gehoord dat hij/zij ergens van beroofd is. Zou je bijvoorbeeld iets laten liggen in een café dan ligt het er twee uur later nog steeds. Wat een relaxte manier van rondlopen zeg. Je hoeft er eigenlijk nooit op te letten of iemand te dicht bij je spullen staat, want ze blijven er toch wel af. Uiteraard zal het ook wel eens anders zijn, maar wij hebben het niet meegemaakt, en ook geen verhalen over gehoord.

Ja het was een zeer interessante, leuke en gezellige vakantie. Ik zal zo af en toe nog wel eens terugdenken aan dit volgebouwde land met telefoon-, hoogspanning- en elektriciteitskabels overal door het landschap, binnen en buiten de stad. Vol met die kleine eerlijke Japannertjes met die kromme beentjes op te hoge hakken, waarvan je bij elke stap denkt, nu valt ze om of nu buigt haar been te ver door, het zal wel knappen. Maar steeds blijven ze verder lopen in die korte rokjes bij slechts 10 graden! Dapper hoor. De kattencafés waar je een drankje kunt drinken tussen allemaal katten voor mensen die geen huisdier (kunnen) hebben en toch wat wil aaien. De kleine hondjes die voor dezelfde doelgroep per dag te huur zijn. Het land vol tempels en onbegrijpelijke tekens die met een enkel woord Engels vertaald kunnen worden, en waar iedereen bij alleen een aankomende eventuele verkoudheid al een mondkapje draagt. Het lekkere en vele eten en de aardige mensen. Zeker een unieke ervaring aan mijn lijstje!Op naar de volgende :D

Dank jullie wel weer voor alle leuke reacties. Altijd leuk om te zien dat het gelezen wordt ;)
Kus