Weer terug uit het bos

We zijn weer terug uit het bos! Hier volgt weer een uitgebreid verslag:

Daar gaan we dan. Weer op weg naar het bos, en om daar te komen uiteraard eerst naar Conceptión. De bus vertrekt precies op tijd dus het beloofd een goede reis te worden. Dat is het ook, want na een nette 4 en een half uur en een behoorlijk foute film zijn we er, en dat is redelijk snel. In het plaatsje zelf een flauwe magnetronpizza en een handje lauwe patat gegeten, dus gelijk doorgegaan naar het volgende restaurantje voor wat beters. Zitten voor een nachtje in een vrij duur restaurant, maar daar heb je dan ook wel een (mini)zwembad bij dat we overigens niet gebruikt hebben omdat het veel te koud was. Het had namelijk heel veel geregend en dan koelt het hier behoorlijk af. De volgende dag een eerste ervaring om met z’n tweeën op een motortaxi te zitten. Spannend hoor, ik zat helemaal achterop en had dus geen voetensteun, kan je wel vertellen dat dat een goede eerste oefening is voor ik weer het bos in ging. Even langs Inpa geweest, het bedrijf. De Nederlandse directeur stelt dat namelijk erg op prijs en daar moeten we onze lift naar het bos regelen. Zie er in eerste instantie een beeje tegenop om het bos in te gaan, maar als we een lift geregeld hebben die ons na een aantal extra uren wachten ophaalt vind ik het toch wel leuk. De lift die we hadden was met Daniel, onze boodschappenjongen zeg maar. Hele gezellige kerel, werkt ook voor Inpa. Maar dit soort dingen was natuurlijk al bekend, want dat heb ik vorige keer ook verteld.

Het enige waar we even niet aan gedacht hadden was dat we eigenlijk een sleutel nodig hebben, want alles van waarde zit in die blokhut achter een dichte deur. Maar wij waren een klein beetje vergeten dat, dat zo was, de vorige keer hoefde we dat namelijk niet te regelen, en hadden de sleutel dus niet. In Conceptión daarom maar even een paar pannen bestek en bordjes gehaald, naast een heleboel eten natuurlijk, want daar moeten we zelf ook voor zorgen. De mensen van het hotel zullen wel gedacht hebben, want we kwamen drie keer met volle tassen terug.
In het kamp zelf zat de deur inderdaad zoals het hoort op slot. Boven de deur zaten alleen een paar planken, en een daarvan zat niet zo goed vast, dus we hebben nog even ingebroken om tentzijlen op te halen, die we echt wel nodig hadden, want die rommel (lees tenten) van IBIF zijn niet eens spatwaterdicht. Zaten we dan Saskia onze matero (assistent) de bekende Don Juan, die we even hadden opgepikt, en ik. We gingen maar vroeg naar bed zodat we ook vroeg konden beginnen. Liggen nog niet te slapen, maar natuurlijk wel helemaal omgekleed enzo, rijd er een auto het terrein op; Daniel. Die kwam nog even kijken hoe het met ons ging, en heeft ons nog even geholpen met de GPS waar wij niet zoveel van af wisten. Een uurtje later nog een auto; Lars en kornuiten, die wel een sleutel hebben, ach nouja je hebt nooit teveel pannen en bestek zullen we maar zeggen. Wat wel een beetje jammer was, was dat ze dezelfde matero hadden geregeld voor drie dagen, onze Don Juan, en vooral Geovana die specifiek met Don Juan zou gaan werken was een beetje sjaggie dat ze langs zijn huis reden en hoorde dat hij al weg was. Wij wisten van niets, hadden gewoon een week van tevoren gebeld of hij vrij was en hij had ja gezegt. Bleek dus dat Geovana al twee weken eerder met hem afgesproken had. Tjsa zij had dus als het waren eerste recht op hem. Beetje jammer voor ons, want wat gingen wij dan die drie dagen doen? Niets dus… en hoe vul je je tijd dan een beetje in;

Dag 1; Wel gewoon maar vroeg opgestaan met de rest, om samen te ontbijten, niet dat dat gebeurt is, want het was iedereen voor zich, maar toch. Beetje in de hangmat liggen, boek uitlezen wat mijn moeder me gegeven had, maar dat had ik al bijna uit, een beetje zitten niksen en naar buiten kijken. Nu heeft het deze dag heel erg geregend, dus dat was dan weer een positief puntje dat wel lekker binnen zaten. ’s Avonds valt ook ons tentzijl naar beneden door al die regen, bleek het op te vangen in plaats van weg te laten lopen, en dat hield de paal niet. Gelukkig was er niets kapot of nat, maar ik was wel blij dat het voor het slapen gebeurde, want mijn hoofd zou niet veel van de plaats waar die paal terecht kwam hebben gelegen als ik in die tent was geweest. Dus dan had ik daar waarschijnlijk wel behoorlijke hoofdpijn aan overgehouden. Saskia heeft zich nog wel een aantal keer door de stromende regen gewaagd om te kijken of het allemaal goed ging met het zijl.
Dag 2; Met Lars op pad, de hele dag bodemmonsters verzamelen. Gelukkig is ons onderzoek interessanter. Hij doet dit dan ook maar een dag per maand. Het bos was wel erg mooi, veel groener dan de vorige keer dat we er waren. Ook veel meer en andere beestjes. Kolibries en een vos zien vliegen/lopen en een heleboel wandelende takken gezien in allerlei kleuren. Ook zijn er hele mooie muggen. En vooral heel veel, dat wat minder mooi voor je huid is trouwens. Ben zovaak gestoken dat ik ze haast niet eens meer voel, is gewoon een tinteling. Heb het nooit zo op DEET, maar gebruik het nu toch maar veel. Elk moment van de dag. ’s Avonds wordt er geen eten voor ons gekookt en wel voor de andere 5 blijkt de kokkin van de dag, die overdag ook gewoon in het bos was, gedacht te hebben dat we de hele dag op onze luie reet hebben gelegen en ook nog eens geen eten hebben gemaakt dus die kookte zonder overleg alleen voor hun clubje. Lekker dan. Gelukkig waren ze het er niet allemaal mee eens. Zal niet meer gebeuren en uiteindelijk was er toch genoeg voor allemaal. Maar dat we daar eerst op moesten wachten was wel even jammer.
Dag 3; Werd wakker door een concert van insecten. Dit gebeurt trouwens elke dag en dan zijn het vooral bijen. Vind het wel een mooi geluid. Doe mijn ogen open en kijk recht tegen een schorpioen aan. Als ik een beetje geschrokken opzij kijk zie ik er nog een. Gelukkig zijn ze slechts een millimeter of twee en zitten ze aan de buitenkant van mijn binnentent. Dat valt dus wel weer mee. Vandaag een beetje gelezen, soep gemaakt en ’s middags naar de regen geluisterd. Het ging er weer lekker hard aan toe. Je zou er nog gehoorsbeschadiging van krijgen. Als ik mijn handen voor mijn oren hield werd het geluid gewoon niet minder, zo hard ging het er aan toe. Je ziet voor je ogen alles wegspoelen in de stroompjes die ontstaan. Goed moment om na te denken. Het nieuw opgezette tentzijl houd het allemaal gelukkig.

Jaaa we kunnen eindelijk beginnen. Eerste dag even wat onduidelijkheden van de vorige keer opklaren en wat dingen nakijken. Lekker dagje door het bos struinen dus. Even voor half acht begonnen, om 3 uur terug, lekker dagje dus. Om zes uur ging Don Juan al naar bed, hij vertelde dat hij elke dag al om 4 uur opstaat, prima moet hij zelf weten. Alleen een beetje jammer van die alcohollucht om hem heen, schijnt hier een groot probleem te zijn. Bosmensen die zich dronken drinken. Ik heb weer een lekkere walm van DEET om me heen, is wel een beetje giftig, maar een extra teen lijkt mij juist altijd wel handig :D
De volgende dag echt beginnen aan mijn onderzoek. Het vorige was voornamelijk allemaal voor Saskia. We gaan op zoek naar plekken waar een boom gekapt is en dan in een gebrand bos en een niet gebrand bos. En het is flink aanpoten want die plekken zijn moeilijk te vinden ook al heb je gps punten. Op een gegeven moment weet je dan ook niet meer of dat wat je voelt ergens op je huid alleen maar een kriebel is, pijn doet of dat je, je het maar verbeeld. Bovendien kan je dan niet meer zeggen of de oorzaak de wind, een stekel van boom of plant, een regen of zweetdruppel is, of dat er een insect aan je likt zuigt bijt kruipt. Je went eraan.

Deze dagen gaat om 05.16 de wekker, en we zijn soms pas weer terug om 16.00 uur. Lekkere bikkeldagen dus. Dan bedenk je, je wel dat ik dat niet iedereen zie doen zo. En dat ik stiekem toch wel een beetje trots op mezelf mag zijn, en dat zeg ik niet vaak over mezelf!
Verder heb ik een hele goede band opgebouwd met de steekbijen hier. Je leert zo’n diertje steeds beter kennen, ze prikken dus bijvoorbeeld echt pas als het echt niet anders kan. Als ze bijvoorbeeld onder je truitje terecht komen om met z’n 8en van onder je broek zijn binnengevlogen als je even niet oplet, kun je ze best eruit krijgen zonder er een prik aan over te houden. Mooi diertje! Ook een harde werker. Mijn preventief gebruik van DEET heeft er waarschijnlijk wel voor gezorgd dat ik minder te pakken wordt genomen door teken. Ik zit al een aantal dagen op nul, terwijl ze Sas wel met zo’n 5 per dag te pakken nemen. Hihi.
Verder geniet ik hier ontzettend van de douche na de zweterige werkdagen. Hij is dan wel koud, maar zo ontzettend lekker! En de hangmat is natuurlijk nog steeds heel fijn. Heb een hele mooie van mijn ouders gekregen, op de voorwaarde dat ik hem niet mee naar Nederland ga slepen (te veel gedoe). Prima! in het bos kunnen ze hem goed gebruiken en ik ook!

Hadden gisteren een boomkikker in de gootsteen. Saskia gillen, die schrok echt ontzettend, ook toen Don Juan hem opgepakt had en als grapje richting Saskia duwde konden ze dat aan de andere kant van het bos horen.

Ik hou van het bos, de eenvoud, rust en stilte, en alle dierengeluiden (daardoor is het niet echt stil hoor, maar geen mensengeluiden). Ik geniet hier echt!

Na weer een lekkere werkdag van negen en een half uur verteld Don Juan ons dat hij niet meer wil schoonmaken in het kamp. Wij vroegen hem namelijk even met de afwas van een paar bordjes te helpen. Hij vind dat hij alleen in het bos hoeft te werken en dat wij dan maar alles in het kamp moeten doen. Wij zijn het hier niet echt mee eens, tenslotte werken wij net zo lang in het bos. Hij vind echter dat hij dan al zijn “werk”uren erop heeft zitten. Ja zo werkt het natuurlijk niet. Samen in het bos, samen in het kamp. Maar we hebben het al opgelost, de vorige keer betaalde we hem elke dag een bonus. Die krijgt hij nu dus niet. Je moet er natuurlijk wel wat voor doen. Die extra’s zou hij toch maar opzuipen. En over die grote verhalen van dat vroege opstaan; Wij waren elke dag eerder onze tent uit. Wat nou “ik sta elke dag om vier uur op”? toen je jong was zeker!

Terwijl ik deze aantekeningen zit te maken wordt ik belaagd door kleine insecten die weet ik wat van me willen. Ze vinden me zeker leuk ofzo?

Als je in heb bos loopt terwijl je het zweet en stof uit je ogen wrijft, je moe en een beetje chagrijnig bent van de warmte, de beestjes overal over je huid kruipen en je overal brandende schrammen hebt van de stekels en punten aan de planten is er een goede afleiding; Je laat je gewoon in je enkel bijten door een 2 cm grote zwarte glanzende mier… Eerst gil je het hele bos bij elkaar, maar daarna voel je al het bovenstaande niet meer. Je vraagt je dan wel een paar minuten af of je voet de volgende stap houd, maar dat is natuurlijk bijzaak. Met tranen in mijn ogen heb ik mijn meting in dat plot afgemaakt. Heb er nog zeker een dag last van gehad. Hoort erbij zullen we maar zeggen.

Voor mij begon de dag dus vrij vroeg, na tien uur werk even douchen en dan begon ik aan het eten. Dat deed ik elke avond. Daarna wat schoonmaken, voorbereiden voor de volgende dag en dan had ik nog een half uurtje over om in de hangmat te liggen en te genieten van de geluiden de rust en de tientallen dansende vuurvliegen (ja zijn grote jongens hier) of te kijken naar de miljoenen sterren die je tussen de bomen en palmen heen kan zien, voor ik dan om een uur of half acht ging slapen. Tenslotte zou de volgende dag de wekker weer om 5 uur gaan. Ik lag meestal wel in de tweede hangmat, want de hangmat die mijn ouders gekocht hebben is zo lekker dat Sas die meestal al ingepikt had, voordat ik alles gedaan had. Geeft niet.

Zondag, dan hoor je natuurlijk ook niet te werken he. Maar wij wel hoor. Is gewoon een werkdag. Was alleen zoveel regen dat we gewoon het bos uitgespoeld werden. Want als je helemaal doorweekt en koud bent en de formulieren zijn te nat om nog op te schrijven dan kan je niet veel meer. Slechts een halve dag gewerkt dus. Maar aan de andere kant is een middagje relaxen ook wel weer even lekker hoor. Als Saskia tenminste iets om te doen vind, want die kan zichzelf af en toe niet zo goed bezig houden. Ik ben gewoon in mijn slaapzak in de hangmat gaan liggen. Lekker warm, want uiteraard was het weer erg koud geworden door de regen. Kwam nog een grote vogel langs om vruchten van een palm op te eten die eruit gevallen waren, en nee het waren geen kokosnoten, je hebt een heleboel soorten palmen.

De volgende dag was het nog steeds niet zo heel erg warm, maar daardoor prima werkweer. Er sprong nog een grote spin weg voor mijn voeten, groter dan die we op de boom hadden de vorige keer. Was een supermooi dier! Door de kou ook minder insecten, wel veel muggen helaas. Aan het eind van de dag zat er nog een schildpad op ons pad, supermooie foto kunnen maken voordat hij z’n kop introk. Geeft je een hoop energie om zulke beesten in het wild te zien hoor!

En dan de laatste dag! Hoewel het superfijn is in het bos, is het ook wel fijn om weer naar huis te kunnen. We moesten eerst wel een half dagje werken. Drie plots, waarvan we helaas erg lang moesten zoeken naar de laatste die ook nog eens bij een bijennest lag waardoor we wel een heeeeeeleboel kleine vriendjes om ons heen hadden. Gelukkig weer niemand gestoken.
We hadden om 13.00 uur met Daniel afgesproken en omdat hij Boliviaan was verwachtte we hem niet voor een uur of drie. Hij had ons ook nog gevraagd om niet boos te worden als hij wat later was, nee hoor Daniel, een beetje maar ;) Om half vijf waren we ons toch wel een beetje aan het vervelen, want uiteraard waren we wel al helemaal klaar met schoonmaken en opruimen om 13.00 uur. Om vijf uur werden we opgehaald door een ander. Daniel moest andere dingen doen. Toch aardig dat hij een andere lift geregeld had voor ons. Altijd naar de positieve kant kijken natuurlijk! Om kwart over zes waren we in Conceptión en konden nog mee met de bus van 19 uur. Even snel wat gegeten in het restaurantje dat naarst de busstop was, en gaan. Om 1 uur ’s nachts lagen we moe maar voldaan weer lekker in ons eigen bedje.

Ik heb al mijn data nu binnen, dus echt werken in het bos hoeft niet meer maar ik zal het bos missen! Het was echt een ontzettend mooie ervaring en ik ben superblij dat ik deze keuze heb gemaakt.
De steken van de beestjes ga ik alleen niet zo missen…

Ik heb nu dus een extra site voor foto’s. Op de nieuwe site staan twee albums. De ene hadden jullie nog tegoed van het vorige verhaal. Het tweede is het nieuwe album dat bij dit verhaal hoort. Veel plezier!

Oude site;
http://renskefotosbolivia.mijnalbums.nl/

Nieuw site met nieuwe foto’s;
http://tweedesitefotosbolivia.mijnalbums.nl/