Mijn werk hier is klaar!!

Dag lieve lezertjes van vandaag!

Het was de laatste tijd een beetje rumoerig in Bolivia. Niet dat ik daar heel veel last van gehad heb, maar je kon het wel merken. Zo was er pas een dag met stakingen in 6 van de 9 departementen van Bolivia. En dan niet alleen van openbaar vervoer, nee ook alle winkels waren dicht en niemand ging naar zijn werk. Voor mij dus een beetje een vakantiedag, want het was prachtig weer. Deze staking was om de regering te laten weten dat de mensen niet eens waren met hun beslissingen. Verder zie je in de straten, vooral in het centrum af en toe wel een optocht van mensen en wordt er vuurwerk afgestoken. Ik hoorde dat reisbureaus in ieder geval in België een negatief reisadvies afgaven voor Bolivia. Maar ik voel me zeker niet onveilig hier. Kijk je moet natuurlijk niet gezellig met die optochten gaan meelopen, maar verder is er echt niets waar je, je zorgen over hoeft te gaan maken.

Ik ben naar een katholieke mis geweest, vond ik wel weer eens grappig om mee te maken. Kwam thuis en zag ons zusje aangekleed zitten alsof ze nog wegging met een paar vriendinnen van haar. Ze gingen dus naar de mis, die was elke dinsdagavond en ze vonden het leuk om te gaan. Een betere reden hadden ze niet. Ik ook niet om niet te gaan dus vroeg ik of ik mee mocht en dat kon. Heel veel jeugd! En echt katholiek, heleboel Maria aanbidding. Als er een lang gebed kwam werden de lichten gedimd. Ook een beetje gospel achtig, want af en toe waren er liedjes met dansen en bewegingen. Heel leuk om te zien.

Als je de hele dag op the office aan het werk ben moet je natuurlijk ook wel eens lunchen. Normaal in Nederland heb ik altijd mijn broodjes bij me, maar omdat ik hier vaak broodjes met de familie als avondeten eet doe ik hier wel eens wat luxer met de lunch wat voor Bolivianen heel normaal is. Nou hebben wij op de hoek een restaurantje dat me is aangeraden om heen te gaan omdat het niet duur is en echt tien stappen lopen. Ik bedacht me dat ik dat wel eens wilde gaan bekijken en bij gebrek aan meer mensen die honger hadden ging ik lekker alleen op pad. Het werkt hier in een restaurant, vooral de goedkopere lokale restaurantjes, iets anders dan bij ons. Je hebt bij voorbeeld geen kaart, maar een dagmenu. Voor mij wel makkelijk want dan hoef ik niet te kiezen. Ik eet het toch wel. Ik werd geholpen door een zeer vriendelijk ouder mannetje dat de helft van zijn tanden miste en maar tegen me aan bleef praten terwijl ik meer dan de helft niet verstond. Maar als je maar gewoon lief blijft lachen vinden ze het wel prima. Het menu van de dag was soep met veel vermicelli vooraf, beetje waterig, maar daar hou ik wel van. En daarna werd me iets voorgeschoteld waarvan ik niet helemaal weet wat het was. Het waren zwarte bonen in een soort zwarte saus met ronde worstjes ofzo. Dat lag dan samen met (standaard) gekookte rijst op je bord. Uiteraard vergezeld van citroenlimonade die hier overal gedronken wordt. Het was nog best te eten, de worstjes heb ik laten liggen, maar ging er voldaan weer vandaan. Simpel, gezellig, goed te eten, heel goedkoop; helemaal Boliviaans!

We zijn afgelopen weekend naar het concert van de wereldberoemde Daddy Yankie geweest!!!!! (kennen jullie hem, ik eerst niet hoor) (let er even op dat je de a’s ook wel als a uitspreekt en niet op z’n engels als e…) En druk dat het er was, (meer dan 50000 kaartjes verkocht) hier is hij namelijk een held. Misschien kennen mijn broertjes hem wel want het is wel hun muziek een beetje. Heleboel hetzelfde dus. Maar het sfeertje mocht er wezen hoor! Daarna naar Lars zijn afscheidsfeestje. Hij is namelijk afgelopen dinsdag weer naar het koude Nederland vertrokken. Hebben hem een prachtige poster van Daddy Yankie gegeven, waar hij uiteraard heel blij mee was. Had meteen het plan er een grote fluffy roze aaibare lijst voor te kopen om hem in op te hangen. We kwamen met hem terecht in een karaokebar en hadden Amil ook nog even uitgenodigd. De meeste liedjes waren in het Spaans, maar gelukkig stonden er achterin ook nog wat Engelse liedjes. Ze hadden niet eens dokter Bernard in het Spaans… Saskia zei me dat ze alleen met me wilden zingen als ik een bepaald liedje opgaf, dus toen ik die inleverde werden we allebei een beetje zenuwachtig en wilde Saskia dat ze dat niet gezegd had. Helaas duurde en duurde het maar voor ze ons liedje gingen draaien en zijn we om vier uur naar huis gegaan zonder te hebben gezongen. Saskia blij natuurlijk. Moesten Amil beloven dat we dat de volgende keer wel zouden doen. Hij had zelf niet eens gezongen…
De volgende ochtend was ik nog diep in slaap, maar Saskia niet. Die wordt gewoon om half tien wakker en daar wordt ik dan weer wakker van. Ben wel weer even in bed gekropen na het ontbijt. Niet zo heel lang, want de familie wilden een tripje maken naar Bueno Vista, een klein mooi dorpje op twee uur rijden. En aangezien dat toch al in de planning zat voor mij, wilde ik graag mee. Loopt ook een riviertje langs waar niet zoveel water in stond, dus hebben we ons door de modder gesleept om tot je enkels in het water te staan. (wat leer je ook alweer bij het vak tropical healt? [niet in het water, want daar zitten beestjes die je huid in kruipen] ) en met lekkere moddervoetjes, die je niet goed schoon kreeg weer de auto in. In het locale zeer beroemde souvenirwinkeltje dat een souvenirstandje op het plein bleek te zijn nog wat (je raad het niet) souvenirs gehaald en eindelijk een cadeautje gekocht voor Marisita omdat ze geslaagd was.
Op de terugweg om 4 uur geluncht en daarbij weer lokale lekkernijen leren kennen, en om 6 uur waren we weer veilig thuis. Daar kwam ik erachter dat ik allemaal lieve smsjes van Mike op mijn telefoon had staan, die ik overigens niet had meegenomen, en dat hij ook een aantal keren had geprobeerd te bellen. Gelukkig sprak ik hem later nog toen hij het nog een keer probeerde, helaas hadden we niet zo lekker bereik, maar altijd fijn even elkaars stem te horen.

Maandag had ik mijn presentatie! Had er wel al veel tijd in gestoken maar je weet nooit of het is wat ze hier verwachten. Maar over het resultaat ben ik best te spreken eigenlijk. Kreeg van Lars die hier al jaren komt en net zo goed Spaans spreekt als enig ander Boliviaan (misschien nog wel beter dan sommige) te horen dat het een van de beste Spaanse presentaties was die hij gehoord had van iemand die het nog maar zo kort aan het leren was. Nou dat vind ik best een compliment!! Verder werden er ook niet van die moeilijke vragen gesteld, alleen of ik niet beter een woord kon vervangen door een ander woord, omdat dat misschien beter verwoordde wat ik wilde zeggen. Nou daar kon ik wel mee leven! Best tevreden dus!
Mijn begeleider was alleen een beetje afwezig. Het enige wat ik van hem gehoord heb later, want hij was al weg bij het eind zonder wat te zeggen, was congratulations. Ehh bedankt, maar hij was alweer weg. Ach nouja hij heeft het erug druk en gelukkig heb ik altijd veel aan Lars kunnen vragen als ik iets niet wist en kon hij me helpen als ik vastliep.
Nu mijn presentatie klaar is, ben ik eigenlijk klaar met mijn werk hier, en kan ik de rest in Nederland afmaken. Ga het dus ook lekker rustig aandoen. Beetje vakantie vieren! Zal nog wel wat doen op the office, maar relaxed, en als ik eens een ochtendje geen zin heb ga ik gewoon niet. Saksia heeft maandag haar presentatie, en daarna hebben we nog wat plannen, dus daarna zal het wel minder worden. Maar uiteraard zal ik nog geregeld op internet te vinden zijn! Maar gewoon lekker genieten van het leven hier!

Gisteren weer wat minders meegemaakt hier in Bolivia. Ik ben bestolen! En om het geld gaat het niet, het was omgerekend namelijk maar 80 eurocent, maar het was mijn portemonneetje met de kikkerkop. Die heb ik al vier jaar!! Daar zitten goede herinneringen aanvast!! Nouja misschien had de persoon die het gedaan heeft wel heel hard geld nodig. Het was in de micro, ik voelde het zelfs nog, maarja je weet natuurlijk nooit wie het gedaan heeft en terugkrijgen zal sowieso wel niet. Dus ik maakte geen stennis. Heb het verwerkt door alle bedelaars die ik die dag tegenkwam wat geld te geven en wat nutteloze prulletjes en etenswaren te kopen van straatverkopers. Help ik ze weer een dagje verder :D

Nog 16 nachtjes vandaag. Ben al aan het aftellen vanaf nummer 97. Ja is een lange tijd zonder je vriendje hoor. Maar we zijn er wel sterker door geworden!
Ga tot die tijd nog wel even wat gezellige dingen doen, maar hou jullie uiteraard op de hoogte!
(Even voor de duidelijkheid, nog 16 nachtjes voordat mike hierheen komt. We hebben dan nog lekker dik drie weken vakantie samen hier in Bolivia. [kleine wijziging na mijn eerste twee reacties])

Zo dit keer slechts twee pagina’s en een beetje… Het moet toch niet gekker worden :D

Helaas geen nieuwe foto’s dit keer!
Oude site;
http://renskefotosbolivia.mijnalbums.nl/

Nieuw site;
http://tweedesitefotosbolivia.mijnalbums.nl/