Laatste update voordat Mike hier is

Nou na mijn presentatie doe ik het dus lekker rustig aan. Beetje mailen, msnn vakantieplanning aan het maken. Ik heb er zin in!

Heb live de sinterklaasviering van mijn familie meegemaakt, superleuk om te zien. Helaas had ik geen geluid, maar alle lachende gezichten deden het hoor! Ik had een gedicht geschreven met over iedereen een stukje en kon zo aan de gezichten zien, wie er aan de beurt was in mijn gedicht. Wel raar hoor om iedereen zo te zien lachen en vrolijk zijn en ik ben er niet “echt” bij. Maar wel leuk dat iedereen mijn kleinigheidjes leuk vond (had ik meegegeven aan mijn ouders toen die hier waren). Was eerst nog even stressen want mijn computer had plotseling bedacht dat hij geen internet meer had, gelukkig kon ik op de computer van een ander wel internetten.

Die nacht heb ik meegelopen in een soort tocht die elk jaar gelopen wordt. Is een soort avondvierdaagse maar dan alle vier dagen in een (als je de kleine loopt dan). Het is midden in de nacht naar een nabijgelegen stadje op iets meer dan 20 kilometer. Dat dorpje heet Cotoca en staat bekend om zijn locale lekkernijen, waar we ’s morgens ook lekker van ontbeten hebben. Ik ga al die locale lekkernijen overal nog missen als ik weer terug ben. Maar goed, die tocht wordt dus eigenlijk door katholieken gelopen om kaarsjes te zetten bij een groot vrouwenbeeld (ben vergeten wie het was). En om een mis bij te wonen. Die mis hebben wij ook een beetje bijgewoond, want die was in de openlucht. Er waren namelijk heeeel veel mensen. En overal lagen mensen op de grond te slapen, wij ook even op het plein. Daarna weer terug met de micro. Wat het ergste was van de hele reis. Iedereen wilde namelijk zo halverwege de ochtend weer naar Santa Cruz. Het was afgeladen met mensen en een file waar je u tegen zei. Kon je toch beter lopen. Mensen zaten zelfs afgeladen in veewagens, op zich ook wel weer eens leuk om te zien.
Thuisgekomen even een douche genomen en op pad gegaan naar de zwarte markt. Wel met Carlos, want alleen als buitenlandse vrouw op deze markt is geen goed idee. Moest van Carlos ook mijn ketting afdoen, anders zouden ze die van mijn hoofd trekken. Juist ja…
We waren op zoek naar een kompas, want Saskia en ik hadden er een gebroken in het bos, maar helaas niets kunnen vinden.
Weer thuis had ik wel zin om die avond uit te gaan en heb ik een date geregeld met een paar vrienden. Na een uurtje slaap dus gezellig met hun in een paar cafeetjes gezeten. Lag half drie weer in mijn bedje. Heb in totaal in dat weekend dus 3 uur geslapen. Je kan begrijpen dat ik die zondag helemaal niets heb gedaan. Wel een heel leuk weekend gehad.

Ik ben illegaal… Mijn visum is verlopen en nu ben ik dus eigenlijk illegaal, nouja eigenlijk, zeg maar helemaal. Voelt helemaal niet anders. Heel raar. We waren twee dagen voor ons visum zou verlopen naar het immigratiekantoor gegaan en daar vertelden ze ons dat een visum heel veel geld zou gaan kosten. We konden beter gewoon illegaal leven hier en dan als we weer het land uitgingen op het vliegveld 10 bolivianos (= +- 1 euro) per dag dat we hier langer waren betalen. Dat zou veel goedkoper uitpakken. Nou bedankt mannetjes van de immigratie! Nu gaat het ons dus ongeveer 37 euro kosten ipv 288 (dollar dan wel). Dus tenzij we nu een bank gaan beroven of andere gekke dingen gaan doen is het gewoon prima dat we hier zo zitten. Had Lars ook gedaan, dus ik heb er wel vertrouwen in dat het allemaal goed komt.

Afgelopen week had Saskia haar presentatie en die ging gelukkig ook goed. Is dus nu ook volledig haar vakantie. Hoewel vakantie, die is zovaak naar turnen dat ik het helemaal geen vakantie vind.
Ik ben ’s avonds met de familie mee geweest naar andere familie. Wel leuk om eens andere huizen te zien, normaal zie je alleen maar hoge muren namelijk. Want ze zijn hier wel heel blij met hun buren. Overal zitten hoge hekken met prikkeldraad en glaspunten zodat er niemand bij je naar binnen komt.

Dagje ertussenuit! Twee geweldige zomerideeën om te doen, regent het… Wat nu…? Maar even de lonely planet erbij gepakt om te kijken wat er nog meer allemaal te doen is hier. En op naar een museum met een interessante insecten collectie. Nou die was helaas iets minder indrukwekkend dan beloofd, maar ze hadden wel mooie foto’s van verschillende landschappen. Verder die dag nog achter een micro aangerend in de regen, die we nog net misten. De volgende was ik wel op tijd voor, maar de deur sloot al voor Saskia er was, gelukkig kon ik nog even roepen dat ie moest wachten. Na de lunch thuis volgende micro in om naar de film te gaan, komt er toch een golf water naar binnen omdat het gewoon overal ondergelopen was… Afijn toch bij de film aangekomen en een ontzettend leuke nieuwe Disney in het Spaans gekeken. We hebben een superdag gehad.

Afscheidsfeestje met de familie. Ja het komt nu allemaal zo dichtbij. Saskia en ik hebben Nederlands voor ze gekookt. Bord gekookte aardappelen, met boontjes, rode bietjes en een gehaktbal en appeltaart als toetje. Ze vonden het nog lekker ook! Wij ook, was wel weer eens fijn om zoals thuis te eten (hoewel heb nog nooit gehaktballen gemaakt thuis hihi)

Yeeeh; mooi weer!!! Het is hier namelijk al een tijdje druilerig. Dat wil niet zeggen dat je niet met korte mouwen en zonder jas loopt, want warm is het wel, maar gewoon bewolkt, en zo af en toe een dag regen. Maar nu dus niet! Op naar Güembé, dat is een biocentre. Met een vlindertuin, orchideeën en kleine zwembadjes. Heel mooi zou het zijn, en dat was het ook hoor! Heb me de hele dag prima vermaakt daar met Marysita (Saskia moest turnen). Helaas ondanks de factor dertig waar ik me meerdere keren mee heb in gesmeerd en de schaduw waar we het grootste gedeelte van de dag in lagen toch een ietsiepietsie verbrand. Nou maar hopen dat het bruin wegtrekt natuurlijk.

Spannend hier in Bolivia; kort gezegd is er een rijker en een armer gedeelte, beide bevatten ongeveer de helft van Bolivia. Nu is het rijkere gedeelte het niet eens met de beslissingen van de president en de staking van vorige keer was een van de acties tegen hem. Nu gaan ze een stapje verder (zeg maar een behoorlijke stap); ze willen zich autonoom gaan verklaren. Daar is het andere deel van Bolivia het uiteraard niet mee eens en wat krijg je dan? Spanning. Deze zaterdag willen ze zich autonoom gaan verklaren en in het slechtste geval hebben we na zaterdag een burgeroorlog. Waarin het voor buitenlanders niet zo prettig is aangezien het armere deel van Bolivia als het slecht gaat ook buitenlanders de schuld geeft. Blond haar en blauwe ogen zou dan ook een goed excuus zijn om je wat aan te doen. Wat precies laat ik dan maar even in het midden. Ik ga dit bericht uiteraard niet op de site zetten voor ik meer weet, want ik zou jullie allemaal alleen maar ongerust maken, maar je begrijpt dat we het zelf ook wel een beetje spannend vinden. Niet dat we nu last hebben van dingen hoor. We leven gewoon ons leventje, maar toch…

Nog meer afscheid. Het begon op IBIF, waar we om half elf ’s morgens saltenas (je raad het al; een locale lekkernij) eten. Ik hou er alleen niet van die dingen dus heb er alleen gezellig bij gezeten. ’s Middags bij een meisje van de office Ynes. Zij kwam uit de iets armere buurt van
Santa Cruz, ik werd daar als blonde dan ook echt heel gek aangekeken. Wat had ik nou in zp’n buurt te zoeken? Maar het was erug gezellig, thee gedronken, ananassap (daar ben ik echt gek op) en weer lekkere dingetjes gegeten. Daarna door naar de turnwedstrijd van Saskia die netjes een uur te laat begon, mooi hoor, vooral die ukkies van 4/5 jaar die ontzettend hun best doen. Ook “moeder” Mary en Marysita waren komen kijken, helaas toen we snel naar huis wilden rijden een lekke band. Gelukkig kon een taxichauffeur ons helpen met het verwisselen, is altijd makkelijker dan het zelfdoen. Douchen omkleden en op pad, we hadden afgesproken met een paar vrienden hier om te gaan eten en daarna lekker wat te gaan drinken. Ik weet de laatste keer niet meer dat ik zolang gedanst heb, we lagen om tien over half vijf in bed, hebben ons prima vermaakt dus.

Het is zaterdag, de dag van de autonomie. Heb nu geleerd dat ze zich al twee jaar achtereen autonoom hebben verklaard, wat dus inhoud dat ze bepaalde dingen zelf in de hand willen hebben, maar niet perse een apart land willen worden. Op tv zijn duizenden mensen te zien die op pleinen door heel Santa Cruz aan het feesten zijn. Zolang het daarbij blijft vind ik het prima. Ziet er wel gezellig uit.
Zondag en maandag: Geen vervelende dingen gebeurt, alleen feesten dus alles is weer ok. Denk zelfs dat het nu veiliger is dan het in de tijd dat ik hier heb gezeten geweest is. Prima houden zo!

Zondag is Saskia vertrokken naar La Paz. Gek idee hoor. We hebben zolang “samengewoond” dat het nu een beetje raar is dat ze er niet meer is. Ik heb haar samen met onze “moeder” weggebracht naar de bus en uitgezwaaid. We zijn zelfs nog een stukje achter de bus aangereden, ingehaald en bij een afslag nog een keer staan zwaaien. Supergrappig. Gelukkig zag Saskia het ook, anders was het omrijden voor niets geweest. We hebben het leuk gehad samen. Misschien zien we elkaar nog een keer op de reis en anders natuurlijk in Nederland.

Motregen bij het opstaan, nouja heb afgesproken om er weer een dagje op uit te trekken dus ga maar gewoon. Om acht uur op de afgesproken plek en gaan met die banaan, ehh micro. Ga met Marléne en haar (Nederlandse) vriend naar Las Lomas de Arena (duinen van zand). Na drie kwartier in de micro wordt ons gezegd dat het nog vier kilometer lopen is. Goed te doen dus. We doen er alleen wel een stuk langer over dan we verwachtten. De regen is intussen opgehouden en zelfs af en toe wat zon. Het is echt een super gezicht eerst loop je door het bos, dan veranderd dat in heide en dan plots zonder waarschuwing alleen maar zand, zand en nog meer zand. En een heleboel wind, dus je krijgt er gratis een schrub-behandeling bij waarbij niet alleen de dode maar ook wat levende huidcellen worden verwijderd. In een kniediepe lagune lekker met water gespeeld en dan maar insmeren en lekker in de schaduw blijven. De zon is namelijk behoorlijk gaan schijnen inmiddels. Heel veel fruit gegeten, want ik had van alles mee, maar Marléne en Martijn ook. We vinden nog een (levende) slang vlakbij onze voeten (oeps), en als ik nog eens van het water wil genieten zit het vol met kleine visjes die niet bang zijn maar juist naar je toekomen. Nou ik hou er niet zo van als ik omringt wordt door allemaal visjes die steeds dichterbij komen, dus ben het water maar uitgerend. Toch iets teveel zon gehad, heb een rode kop, en ook zeker flink rode armen. Gelukkig toch nog minder erg dan Martijn, die vond pas nadat hij rood geworden was dat hij zonnebrand nodig had. Op de terugweg krijgen we een lift van een familie die even het water ingesprongen was en toen weer terugging. We hadden toen al meer dan de helft gelopen hoor, en we komen erachter dat het minimaal 6 kilometer is. Dat verklaarde waarom het op de heenweg zo lang duurde. Bij Marléne thuis een sapje gedronken en nog wat meer fruit gegeten, nou dat heb ik genoeg binnen voor vandaag.
Bijna thuis kom ik de familie tegen, die me uitnodigt voor een familiediner bij een nicht die jarig is. Was gezellig, lekker eten, maar ik was wel moe van deze dag, was dan ook snel in een diepe slaap toen ik naar bed ging, gloeiend van de verbrandingen en wel.

Nog even een museum bezocht en bijna de hele dag achter de computer gezeten om Mike te helpen inpakken. Niet dat hij dat zelf niet kan, maar waren gewoon lekker aan het msnn.

Morgen wil ik nog even en pedicure en manicure laten doen. Vond het toch wel leuk de vorige keer, ondertussen nog even een wasje erin gooien en in vanaf de middag jaarafsluitingsfeestje van IBIF, dus dan wordt ik ook lekker bezig gehouden.
Vrijdagochtend komt Michael aan dus vanaf dan zal ik niet zoveel meer mailen. Misschien halverwege nog wel even een verslagje, en misschien schrijf ik als ik thuiskom nog wel wat over onze vakantie. 13 Januari hoop ik weer op schiphol aan te komen.

Ik heb altijd genoten van jullie reacties!!
-xxx- van mij

Oud;
http://renskefotosbolivia.mijnalbums.nl/
Nieuw met nieuwe foto’s;
http://tweedesitefotosbolivia.mijnalbums.nl/