weer terug van weggeweest en een verhaal!!

Ga er maar even voor zitten hoor is een stukje;
Nou we zijn weer terug van het grote avontuur hoor. We zijn het bos in. Helaas is het zonder Saskia. Die is na ons avontuur in het zwembad nog steeds niet hersteld. Sterker nog het leek wel slechter met haar te gaan, dus nu is ze maar eens naar de dokter gegaan. Die was gelijk bezorgt en terecht ze was van de 51 kilo die ze woog 5 verloren. Dat is 1 tiende van je lichaamsgewicht en dus wat veel. Ze moest terugkomen om in het lab haar bloed en dergelijke te laten testen en voor de uitslag er zou zijn zouden we allang in het bos zitten, dus besloten we dat ik alleen zou gaan. Nouja alleen, ik was natuurlijk wel met Bonifacio, onze begeleider, een duitse jongen en William. Ik heb elke dag, of zo ongeveer in ieder geval bijgehouden wat er is gebeurt dus zal het ook zo neerzetten;

Het vertrek begon prima. We zouden om 9 uur vertrekken, maar dit is Bolivia en dus vertrokken we nog redelijk op tijd om vijf voor 11. Na 150 meter even tanken zodat dat voorlopig niet meer hoeft, start de auto niet meer… Gelukkig na aanduwen doet hij het weer en kunnen we lekker op weg. In eerste instantie over de vrij goed begaanbare weg, maar later over allerlei hobbelige zandweggetjes. Ik kan daar persoonlijk niet zo goed tegen als ik achterin zit en was dus ook al flink misselijk. Maar toen ik vroeg of ik even voorin mocht was het de sukkel (die al voorin zat) die zei dat hij ook misselijk werd achterin dus dat hij voorin bleef zitten. Lekker dan wat een watje! Maar goed heb het overleefd. We komen ‘s avonds in het donker aan, en er is geen licht dus dit was mijn eerste ervaring met het opzetten van een onbekende tent in het donker. Was ook wel moe geworden dus niet te laat naar bed. Ook omdat de wekker de volgende ochtend om half zeven zou gaan want je begint vroeg om zoveel mogelijk gedaan te hebben voor het echt warm wordt en er heel veel bijen komen. Ik had trouwens de felste zaklamp van iedereen (tnx mike) en heb die nacht heerlijk in mijn geweldige slaapzak geslapen (tnx mam en pap).
Eerste indruk; Wauw!! Lig je daar in je tentje te luisteren naar al die oerwoudgeluiden om me heen en geweldig. En donker dat het daar is. Geen licht te zien nadat het donker is geworden. Het enige aan elektriciteit dat we hier hebben is een accu die op zonnepanelen werkt (we hebben maar 1 zonnepaneel) en koelkast op gas. Verder een soort pompje dat je op de put kunt aansluiten om water in een tank te pompen die hoog staat, zodat je water uit de kraan hebt en de wc en douche werken maar uiteraard geen warm water (daar wordt je een bikkel van!). Trouwens warm water gebruiken ze hier toch eigenlijk niet. Alles wordt met koud gedaan zelfs was en afwas…

Als ik de volgende morgen opsta en voor het eerst om me heen kan kijken zie ik een heleboel bos. En dan niet het bos dat we in Nederland gewend zijn, maar echt vol slecht begaanbaar bos. Het schiet even door mijn hoofd wat een prachtig paintbal terrein dit zou zijn. ?!?!?!?!? hoe kom ik daar nu op? Misschien iets teveel invloed van een bepaald vriendje??

Het is erg warm in het bos. Zonder dat je wat doet sta je al te zweten. Veel bos en veel geluiden van dieren. Er zijn papegaaien die klinken als kinderen, echt een gek geluid klinkt een beetje als pauw/au ofzoiets alsof ze een spelletje doen. Kijkt je wel even gek van op hoor.
Na de eerste dag ben ik 2 teken en een bijensteek verder. Van allebei zitten er heel veel hier. Gelukkig zitten de stekende bijen voornamelijk in het kamp en in het bos zelf alleen allerlei beestjes die de hele dag je zweet komen oplikken. Bijtjes, vlinders vliegen. Je wordt er niet heel blij van hoor, want ze kriebelen. De vlinders zijn nog wel leuk, het zijn er een heeeeeeleboel en ze vliegen net als in sprookjes rondjes om je heen! Zitten hier zoveel beestjes dat als je in de auto stapt met 3 vliegen 10 bijtjes en 2 vlinders, dat je blij bent even uit de beestjes te zijn!

Er zijn wat regeltjes in het kamp;
-Geen kleren buiten laten drogen, want dan legt een vlinder of vlieg (ze weten niet precies welk dier) er eitjes in die je huid inkruipen.
-Afval in twee grote gaten in de grond dumpen, wel onderscheid tussen gft en plasic. Kunnen het ook wel meenemen naar het nabije stadje Conception, maar dan wordt het net zo hard in het bos gedumpt.

Het groepje waar ik mee kwam is inmiddels al een dag weg. Vandaag nog met de mensen die er al zaten. Die vertrekken morgen. Gelukkig hebben we nog iemand kunnen regelen die met mij het bos in gaat, want het is niet de bedoeling dat ik hier alleen zit. Is net effe te gevaarlijk. Daar ken ik het bos niet goed genoeg voor. Het is nog steeds zo anders hier. Stel je voor dat je aan het rijden bent in je 4x4 en dat je dan moet stoppen om met je kapmes de weg weer vrij te maken. Dat maak je toch alleen in sprookjes mee? En dan kijk je omhoog en dan zeg je zo terloops het lijkt wel een Nederlandse lucht helemaal bewolkt, nou mooi niet hoor, is enkel rook. Zo bewolkt als in Nederland is het hier nooit. ok… nouja die rook heeft ook een voordeel, dan is de zon tenminste niet zo ontzettend fel.

Maandag vandaag is iedereen weg. Don Juan een oudere man wordt mijn gids in het bos. Hij weet echt alle planten en bomen. Spreekt enkel Spaans dus dat wordt een goede oefening voor mij. Saskia komt pas over een paar dagen dus het is wel een beetje spannend. Don Juan is nu naar huis om nieuwe kleren en dergelijke te halen. En zal met rond het middaguur teruggebracht worden door Daniel. Daniel is een soort manusje van alles en rijd elke dag wel een paar keer op en neer door het bos. Het is een beetje een flirt, en bij gebrek aan beter doe ik natuurlijk mee. Wel handig, want hij kan vanalles voor je regelen, als je bij voorbeeld wat nodig hebt uit de “stad”. Oh vandaag heeft de koelkast het trouwens begeven. Vind het niet zo erg, nog meer back to your basics. En Saskia en ik zijn toch niet zulke vleeseters, dus hebben we de koelkast niet echt nodig. Alleen voor melk, maar die had ik toch voor de zekerheid al in poedervorm gekocht. Alleen voor onze Don juan een beetje jammer dat er geen vlees is, maar die vind dat geloof ik niet zo erg.
Ondertussen zit ik dus te wachten tot hij terugkomt. Lig een beetje in de hangmat te denken over het leven. Wouw wat kun je je een boel bedenken zeg. Zeker als je ervan uitgaat dat ik normaal al veel denk. Lig natuurlijk ook te genieten van alles om me heen. Heb besloten maar niet in mn eentje een rondje door het bos te gaan doen. Teveel dingen die ik niet ken. Dus ik lig lees slaap en denk een beetje. Ik heb geen telefoon meer, batterij leeg. Geen horloge, en geen klok. Dan is het toch wel moeilijk om je een voorstelling van de tijd te maken hoor. Stonden natuurlijk vroeg op en lars vertrok al om negen uur. Tot zover weet ik het. Heb ik al honger, is het al lunchtijd? Geen idee. Heb in dit land door het klimaat ook helemaal geen hongergevoel dus op een gegeven moment ga ik gewoon maar wat eten. En weer denken lezen en val weer even in die hangmat in slaap. Hoe laat zou het zijn? 1 uur 2 uur? Don Juan zou terugkomen na de lunch maar hoe laat is dat in bolivia? Dat kan tussen 1 en drie uur zijn toch? Op een gegeven moment merk ik dat het donker wordt. Ah dan weet ik het het wordt hier namelijk zomer en winter rond half zeven donker. Hmm dan is ie toch wel wat laat… zou hij nog wel komen? Wat als ik hier een nacht alleen zit. Lars had me dat een beetje verboden! Maar voor het helemaal donker is, is ie er hoor. Daniel had last gehad van zijn maag en even een paar uur rustig aangedaan. Hij vond het heel jammer voor me. Ach ik was Allang blij dat ik niet meer alleen was. Was een mooie ervaring, en precies lang genoeg.
Ik had Don Juan gevraagt om wat vlees te halen en nog wat dingen, maar de volgende morgen kunnen we dat weer weggooien omdat de koelkast het niet doet… jammer zeg :D

Dinsdag mijn eerste dag werken. Spannend. Staan vroeg op en na een stevig ontbijt van rijst met een ui en een ei aan het werk. Wat een bikkels hier zeg. Van half 8 tot vier alleen maar lopen in de hitte en zoeken in het bos, want niet alle paden zijn even begaanbaar. Ik was gebroken. Kleren nat van het zweet echt jakkie. En ik zal morgen wel spierpijn hebben van het kruipen onder en het klimmen over boomstammen en lianen en dergelijke. Bovendien zitten mijn benen vol krassen van alle stekelige planten hier. Gisteren leken die nog zo mooi! En dan ben je klaar moet je nog 3 kilometer teruglopen naar het kamp. Ik was me met elke stap moed aan het inspreken voor de volgende. Dan leer je jezelf kennen hoor! Misschien moet ik toch maar wat doen aan mijn conditie… Don Juan is gelukkig erg aardig. Kereltje van 50 spreekt niet heel veel, maar we praten wel wat. Gelukkig zegt hij niet veel want ik versta toch maar 1 op de 10 woorden. Want hij mompeld heel erg. Daniel komt af en toe even kletsen. Gezellig, spreekt ook nog aardig engels, dus met een mengelmoesje komen we heel ver. Heb hem maar wel even verteld dat ik al zeven jaar een vriend had, gewoon voor de zekerheid. Ach hij is ook getrouwd en heeft kinderen.
Ik had een radio gekregen om contact te houden met IBIF, maar werken ho maar…jammer want wilde saskia nog een paar dingen vragen mee te nemen. Nu heb ik die op een briefje geschreven en aan lars meegegeven, hoop dat ze elkaar nog treffen. Aan het einde van die eerste dag na heel veel zweet en minimaal 4 liter te hebben gedronken slechts een piepklein oranje plasje. Hmm zo erg is dat zweten dus. Voor de rest niet naar de wc geweest namelijk.
Aan het eind van de periode in het bos zal ik ook wel een bikkel zijn, super lenig, een conditie van jewelste, geef ik niet meer om de krassen op mijn benen en gebruik ik net zoveel cocabladeren als alle anderen hier in het bos. (Coca bladeren zijn inderdaad de bladeren waar ook cocaine van wordt gemaakt, maar die gebruiken ze hier als een soort red bull, je blijft er wakker van, geconcentreerd en hebt minder last van al die beestjes die over je huid kruipen. Je stopt een hand van die bladeren in een van je wangen, wat bicarbonaat erbij en het werkt voor een uur of 2. iedereen in het bos heeft daardoor altijd een bolle wang. Ik heb het ook geprobeert, vind er niet zoveel aan). Trouwens van dat zweten krijg je wel een super zachte huid zeg, of zou het komen door de body lotion die ik gebruik? Ach gelukkig duurt nog wel even voor ik echt een kerel wordt hier :D

De volgende dag gaat het werken al een stuk beter. Wist nu natuurlijk ook wat me te wachten stond. En die avond staan Saskia en Joseph voor onze neus. Gezellig! Denk ik eerst, tot ik hoor dat ze het allemaal heel onverantwoord vonden dat ik daar alleen met Don Juan in het bos zat of dat sas en ik dat zouden zitten zonder auto of wat dan ook. Hmm komt dus baby zitten? Heeft zelf een babyzitter nodig! Nouja hebben nu een auto heel handig als hij het doet tenminste, want de eerste ochtenden beginnen met het aanduwen van het ding. En moeten nog zijn gas betalen ook? Terwijl hij mij verteld had dat hij sowieso naar het bos wilde komen. Ach het kost hier allemaal toch geen drol dus laat maar zo. Was in eerste instantie helemaal niet aardig tegen de arme jongen, gelukkig deed ik dat niet te lang. Hij was trouwens de eerste dagen ziek zwak en misselijk dus was ik meer voor hem aan het zorgen dan dat hij er voor ons zat. Ach ik had de touwtjes weer in handen en was weer blij.

Het is hier super gezellig. Zitten ’s avonds te kaarten (Joseph leren pesten) met zn drieen en overdag het bos in. Ik kook eigenlijk het meeste, zeg maar ongeveer altijd. Alleen Don Juan maakt wel eens ontbijt, meestal rijst en friet. In het bos heb je dat gewoon nodig. Weken gaat trouwens heel snel. We zetten eerst kleine gebiedjes af van 1 bij 5 meter om daar alle vegetatie in op te nemen. In vier verschillende gebieden waar bomen worden gekapt of niet en waar gebrand is of niet. En die gaan we dan vergelijken. Daniel kwam gisteren wat eten brengen waar we om gevraagd hadden en wilde er geen geld voor. Joseph was ontzettend verbaast, want die kent hem alleen op negatieve manieren. Zou het komen omdat ik onder het lijstje love Renske had geschreven?

Gisteren de eerste regen gehad. We waren binnen twee uur het bos weer uit omdat onze papieren niet meer te beschrijven waren. Het was toen al wel gestopt met regenen, maar zonder papier konden we niets. Na een cup a soup weer teruggegaan. Ondertussen de eigenaar nog even ontmoet. Is een Nederlander een beetje een rare man, alleen maar klagen over alles. Een echte Brabander (sorry voor de brabanders). Maar hij was niet echt sympatiek, waren al voor hem gewaarschuwd en hij moest te vriend gehouden worden. Dus ik heb met mijn liefste lachje en leukste koppie naar hem geluisterd en af en toe ja en nee gemompeld. Nee hoor heb ook af en toe gezegd dat ik anders tegen de zaak aankijk, en denk dat ik het aardig heb gedaan, want we moesten nog maar eens langskomen op de zaak. Joseph uiteraard weer heel verbaast want normaal praat de eigenaar nooit met hem en nu wel. Zou ik het dan echt goed gedaan hebben? In het bos is Don Juan nog gestoken door een flinke mier. Echt zielig, schijnt dat die steek 24 uur echt heel erg pijn kan doen. Hij is ook met een paracetamol naar bed gegaan zonder eten. Ik ben zelf gestopt met het tellen van de teken. Zijn er zoveel. Elke dag grondig alles controleren. En de volgende morgen weer, want waar ze vandaan komen weet ik niet maar je voelt ze ‘s nachts over je huid lopen (erg vervelend). Is trouwens altijd leuk om naar bed te gaan. Eerst namelijk je tent legen, alle beestjes eruit. Hoe ze erin komen is me een raadsel, maar had toch altijd een groep vliegjes, wat vlinders soms een bij elke dag wel een mier of twee en rubsen in de tent. Bovendien heb ik twee guards buiten op wacht staan want er zitten altijd twee dikke kakkerlakken op mn tent als ik wil gaan slapen. Ik hou van het buitenleven!

Weer lekker patat voor het ontbijt. Had hiervoor niet gedacht dat ik dat zou waarderen, maar jawel hoor. Het is trouwens wel zelfgemaakte hoor, dus beter dan de voorgemaakte. Ook met lekker veel zout, want dat verlies je gedurende de dag. We gebruiken VEEL zout. Zal in Santa Cruz wel weer afkikken worden. Heb hier ook op een andere manier rijst geleerd te koken. Werkt super, niets plakt, ga ik thuis ook zo doen!
Vandaag een dagje tussendoor. Joseph zit normaal achter zijn laptop te werken op de accu van zijn auto, waarom moesten we ook weer steeds aanduwen joseph? Gelukkig heeft hij nu geleerd hoe hij de boel goed oplaad. Dus kan ie ons halen en brengen. Betalen het toch zelf.
Maar vandaag dus met joseph het veld in om wat plaatsen te bekijken die een jaar geleden gelogd zijn en gewoon eens wat meer te zien van het bos dan de vier stukken waar wij werken. Echt lekker een dagje wat anders. Ook voor Joseph trouwens die begint namelijk om chocolade steaks en bier te zeuren. Wat een watje toch. Bovendien praat hij heel langzaam, duurt lang voordat er een zin uitkomt. Ach hij kan ons wel helpen met spaans leren en engels uiteraard hij is amerikaans. Morgen weer verder met ons eigen onderzoek. Zal nog ongeveer 4 dagen duren voor we het allemaal af hebben. Het eerste deel tenminste.

Woensdag; weer regen in het bos. Dit keer wat beter op onze spullen gelet. En kunnen nu doorwerken. Zijn met de ergste regen gewoon op een boomstam gaan zitten en lieten het over ons heenkomen. Mooi moment hoor, de vliegjes schuilen onder je, er lopen overal beestjes over de grond en echt koud is de regen ook niet. Daarna wordt het pas koud als je nat in de wind staat en de zon is nog niet terug. Waren er wel een beetje door in de war geraakt, hebben 2 uur lopen zoeken in de verkeerde richting naar een paaltje wat daar dus niet stond. Ach dat hoort er ook een dag bij. Thuisgekomen heeft Joseph een aantal essentiele dingen opgegeten die nog gebruikt moesten worden voor het avondeten. “hij had honger” ja eet dan wat rijst of crackers… Nouja gelukkig gaan we zo hard en hebben we minder avonden hier anders had het echt een probleem kunnen worden. Wat een klein kind zeg. (verder mag ik hem wel hoor en is het heel gezellig)

’S nachts weer veel regen en ‘s morgens was ik de eerste die wakker was (wie gebruikt er nou een wekker??) en heb nog een aantal leuke dieren gezien. Onder anderen een paar grote loopvogels. Van een dikke meter hoog toch anders dan wat kippen. Ik zou hier nog wel een tijd kunnen blijven. Helaas gaat dat niet gebeuren want Josph zit al elke dag te zeuren wanneer we weer terug gaan… saskia vind dat wel grappig ze hoort van mij wat een watje joseph vaak is (waar ze het trouwens grondig mee eens is) en van Josph hoort ze dat ik te moederlijk ben en streng (wat betreft het opeten van eten). Haha

Vandaag mijn eigen cocablaadjes geplukt van een ander soort cocaplant, deze is puur medicinaar en je kan er thee van trekken wat ik wilde gaan doen. Een beetje mijn eigen eten in het bos bij elkaar sprokkelen. Nouja dat zou me niet lukken hoor, want helaas is dit een heel ander bos dan het vorige en groeit er verder eigenlijk niets.

Morgen onze laatste halve dag werk, Joseph laat nog even de emmer in de put vallen, en een filter, zal die morgen in het licht toch moeten gaan halen vinden wij. Hij vond zelf eigenlijk van niet, maar dat kun je natuurlijk niet maken. Kijk ernaar uit om mijn kleren te kunnen wassen, van dat zweten gaan ze echt heel erg stinken, en dan was je ze wel af en toe uit, maar die stank wordt toch steeds erger. Bovendien zit ik inmiddels zo ontzettend onder de muggenbulten en wat bijensteken (gelukkig ben ik niet allergisch) en ik krijg van de teken ook een soort jeukende bulten. Voel me net een krentenbroodje, je wil mijn benen niet zien. Gelukkig duurt het nog even voor mike hier is dan kan het allemaal een beetje bijtrekken.

Als we de volgende dag klaar zijn en beginnen met opruimen begint het toch te gieten. Daar is een stevige bui in Nederland niets bij. Het gaat zo hard dat je moet schreeuwen om elkaar te verstaan. Ach kunnen wij even netjes die blokhut opruimen. Is ook wel eens nodig. Beetje jammer alleen dat we de tenten nog moesten opruimen. Gelukkig staan die wel onder plastic maar het gaat zo hard dat die niet droog blijven. Ach bij joseph gaan ze toch in de open achterbak dus echt droog zullen ze onderweg ook wel niet blijven.
Als wel eindelijk wegrijden is het droog. Mooi kan ik achterin de bak zitten met Don Juan. Ik hou ervan lekker in de buitenlucht te zitten. Veel heel veel foto’s gemaakt de afgelopen dagen.

Blijven nog een nachtje in Conception logeren. Is hier een feest bezig, maar is niet zo spectaculair. Wel gezellig sfeertje. En we worden hier zo ontzettend aangekeken. Echt grappig. Volgens mij zijn sas en ik verantwoordelijk voor een heleboel verrekte nekken, want ze draaien zich in gekke bochten om ons te bekijken hoor. Ik ben trouwens wat afgevallen hier in het bos denk ik. Nouja Saskia zei het al maar ik geloofde haar niet echt want ik zag het niet aan mezelf, maar nu ik mijn spijkerjasje aantrek lijkt die wel te groot geworden dus misschien toch wel waar.
Lekker straks weer in een echt bed met lekker ruikende kleren. En natuurlijk weer contact. Vond het heerlijk in het bos hoor. En heb ook echt niets gemist daar (behalve mn vriendje) maar het is ook weer fijn terug te gaan. Ben benieuwd wat ik nog meer ga beleven allemaal.

Hierbij weer de link naar mijn foto’s zal er binnenkort nieuwe op zetten nu nog niet gedaan.
http://renskefotosbolivia.mijnalbums.nl/