Weer terug uit het savanna gebied

Hallo allemaal, zoals jullie aan de titel al kunnen lezen ben ik weer terug uit het krugerpark en zit ik weer in Nelspruit. Uiteraard zal ik jullie nog even alles vertellen wat ik daar heb meegemaakt. ;)

Als eerste de dag dat ik het vorige verslag op het net gezet heb. We hebben die dag inderdaad het 1000ha blok gebrand. Tussen de bedrijven door heb ik ook een boel geleerd van en over iedereen hier. Zo hebben alle mannen in het leger gezeten en hebben daar een aantal foefjes geleerd die ze nu nog graag in praktijk brengen (gelukkig niet allemaal hoor). Waarbij de term “been there seen that done that” veelvuldig gebruikt wordt. Mij wordt ook regelmatig gevraagd of ik al gestoken ben door een hele speciale Afrikaanse vlieg. (zou kunnen dat ik dit al eerder verteld heb, maar het wordt me dan ook zovaak gevraagd…) Dit is een hele speciale vlieg, want als deze je eenmaal gestoken heeft wil je niet meer weg uit Zuid Afrika. En volgens meerdere personen hier ben ik al behoorlijk goed gestoken. En ik moet ook toegeven dat ik van dit land ben gaan houden. Als ik zou willen zou ik zo kunnen blijven. Heb al genoeg vrienden om me wegwijs te maken huisvesting zou ik ook wel kunnen regelen en er is zelfs al een hele leuke Afrikaanse jongeman (met een baan) die mij wel interessant vind. Alles geregeld zou ik zeggen.

De volgende dag heb ik nog een poging gewaagd om in het vliegtuigje vanuit de lucht te kijken hoe de branden hun gang gaan door de vegetatie. Dit keer gelukkig helemaal niet ziek gevoeld, begin er al aan te wennen. Is ook een heel appart gezicht om die zwarte vlakken te zien vanuit de lucht. Niet alleen zwart, maar zwart voor een headfire grijs voor een backfire (intenser dus meer (wittig) as) en de belts eromheen die weer een andere kleur hebben omdat die al een paar weken geleden zijn gemaakt. Jammer genoeg is dat op de foto’s niet zo goed te zien. Extraatje is ook als je over een kudde bizons of wat zebra’s vliegt. Die zien er vanuit de lucht toch weer heel anders uit :D We kijken niet alleen naar het laatst gebrande block, maar ook naar de eerdere blocken. Want je hebt een brand wel in een seconde aangestoken, maar deze kan er dan nog wel een paar dagen overdoen om uit te branden, of uit te gaan. Na het vliegen nog een leuk spelletje geleerd van de crewleaders deze donkere mannen die hoofd van de fire fighterteams waren moesten samen met mij wachten tot het vliegtuig weer terug was en om de tijd te doden leerden ze me een echt vrouwenspel. Al waren zee r zelf wel verdacht goed in hoor! Die avond kwam bedacht ik me dat ik vandaag ook een paar stappen door het hoge gras had gezet om via een andere hoek naar het vuur te kijken en daar had ik blijkbaar een kolonie pepperticks opgelopen. Venijnig kleine teekjes maar ze zaten met de hele klan rond mijn enkels, ik denk dat ik er wel dertig had. Ik zou nog weken last hebben van de jeukende rode bultjes. Waar had ik dat nou ook weer al eerder meegemaakt?...

Zondag de 17e is het tijd voor de twee laatste plots. De 4000ha plots, de grootste van al. De perimeterbrand is gigantisch! Heel veel rook, het schiet zo snel omhoog dat het een tiental meter verderop weer omlaag gezogen wordt door de zuiging die het maakte toen het omhoog schoot. Er is zoveel rook dat het volgens mij legal is om je mistlampen te gebruiken. Ook is er heel veel vuur en zowaar is het blok binnen een paar uur uitgebrand. Als alles nog een beetje aan het nabranden is (de grote blokken) en de rook een beetje begint op te trekken komen er totaal op hun gemak in een zwaar relaxte stap 9 leeuwen uit het plot gelopen. Tot al onzer grote verbazing, want het rookte daar zo erg, dat alle toeristen een andere weg hadden gekozen en het er moeilijk ademen was. Hoe kregen die dieren het voor elkaar om daar zolang te blijven zitten? Maar toch weer een mooi moment om ze als magische gestalte uit de rook te zien lopen.
Ook lift ik een tijdje mee met de samaltruck van de crew. Gezellig met de enige vrouwelijke chauffeur Tsidi. Wij zijn inmiddels wel goede maatjes geworden en hebben samen een gezellige tijd in die ‘machine’.
Die avond komt het vriendje van Nevashni langs en heb ik aangeboden om ergens anders te slapen. Ik weet hoe het is om je vriendje slechts in het weekend te zien…
Ik kom terecht in een vrij luxe ander huis met een dubbelbed. Alleen heb ik dit bed niet voor mezelf, ik deel het met minimaal drie muizenfamilies. Het dubbele bed laat ik vrij voor hun, want daar waren ze waarschijnlijk al een flink tijdje aan het inrichten. Ik veeg gewoon de poep uit het enkele bed en geniet daar van mijn welverdiende nachtrust.

De volgende ochten is vrij relaxed en worden we getracteerd op een 5 sterren ontbijt. Toost, eieren zoals ik ze lekker vind, witte bonen in tomatensaus, uien, alles is aanwezig. Verder gebeurt er vandaag niet zoveel. Lekker een beetje kijken naar alle eekhoorns en salamanderachtigen die hier over de bomen en het veld kruipen. Zorgen dat je koelkast goed dicht is, want ik ben al aardig wat fruit kwijt aan de apen die hier de koelkasten opentrekken en verder een beetje rondkijken hoe het met het vuur gaat. Ik heb mezelf nog wat te doen gegeven, ben namelijk 6 woorden Swazie aan het leren. Kan ik mensen gedag zeggen en iedereen reageerd daar zo leuk op. Heb zelfs een paar grapjes geleerd, als ze bijvoorbeeld vragen hoe het met me gaat kan ik zeggen “ach ik leef nog” en als ze dan in lachen uitbarsten kan ik zeggen “ niet lachen ik ben het aan het leren hoor” nou dan liggen ze helemaal in een deuk.

Ook de ochtend van de 19e is rustig. We zitten een beetje om de tafel en weer komen verhalen uit het leger naar voren. Ook andere verhalen zoals bijvoorbeeld de klappen die ze vroeger op school kregen als ze vervelend waren geweest of kattekwaad uitgehaald hadden. En al die mannen hadden vroeger op het paard gezeten om te helpen de koeien bijeen te drijven. Grappig toch, als je zulke verhalen in Nederland wil horen moet je toch minimaal een paar generaties ouder opzoeken. Ook wordt er over de afschaffing van de ‘appartheid’ gesproken. Dat heeft hier toch wel flinke impact gehad, hmmm moet toch maar eens wat meer aan mijn kennis over andere landen doen.
Het groepje waarmee we werken is zo ontzettend gezellig. Als er gewerkt moet worden wordt er ook echt gewerkt, maar in de vrije tijd halen ze allemaal streken met elkaar uit. Aardappel in de uitlaat van de auto stoppen, een druppel olie over de ruitenwissers, als iemand slaapt de sleutel van de auto weghalen auto verplaatsen en sleutel terugleggen, als het vliegtuig overkomt deze oproepen via de radio en vragen of het normaal is dat een van de wielen niet meer te zien is en nog meer van dat soort dingen. En natuurlijk komen de verhalen weer naar boven wat ze allemaal al eens iemand hadden aangedaan, en dan hebben ze net zoveel pret als ze op dat moment hadden, dat weet ik zeker. Ik heb zelfs wat uitgehaald met ze waarvan ze allemaal onder de indruk waren. Ik was bij de auto aan het wachten terwijl drie man ging vliegen en ik dus alleen achterbleef, met de auto en sleutel. Ik had de deuren op slot gedaan en op een na alle ramen gesloten. Zelf was ik in de achterbak gaan liggen (nadat ik eerst gekeken had of de sleutel vanuit daar werkte) en toen ze terugkwamen was het net alsof ik weggegaan was met de sleutel. Wat niet zo slim geweest zou zijn, want we waren middenin het park en er kon dus van alles met me gebeurd zijn. Na een paar minuten vonden ze me (ik durfte de kofferbak toch niet helemaal dicht te doen aangezien ik niet zeker wist of ik hem open zou krijgen, naderhand had ik hem gewoon moeten sluiten, tenslotte had ik het raam opengelaten waar de handgreep voor de achterbak zat) Maar ze hadden wel even stress gehad en ik kreeg een ten out of ten points. Houd de sfeer erin :D Grappig is ook dat Chris de hele tijd roept dat hij me zo’n tof wijf vind, omdat ik ook meedoe met de grapjes, ondertussen slim genog ben om de grapjes van anderen al vooraf te zien, dat ik niet ging gillen van die muizen, maar gewoon in het bed ga slapen, dat ik er niet vies van ben een ander zijn bestek te gebruiken als er niet genoeg is. Eigenlijk dus gewoon omdat ik ben wie ik ben :D toch leuk om te horen.
Verder kom ik zoals ik al zei ook veel te weten over Afrika. Als je hier een boete krijgt van zeg 600 rand (+- 55 eu) dan vraagt de agent op dat moment gewoon; de boete is 600 voor hoeveel wil je daar vanaf? En als je dan bijvoorbeeld niet genoeg geld hebt, neemt hij ook genoegen met je lunch die je net gehaald hebt. Dan moet je natuurlijk weer Brick heten om dan in het eerstvolgende dorpje een goede lunch te kopen daar laxerende dingen op te smeren en zorgen dat je weer door die agent aangehouden wordt. Met een dike glimlach zie je de agent dan nog net in je achteruitkijkspiegel een flinke hap nemen, en dan maken dat je wegkomt. Zo werkt het hier een beetje. Het vlees is hier ook zo ontzettend goed. Dat zei ik ookal over het vlees in Bolivia, dus ben er nu van overtuigt dat wij in Europa ons vlees gewoon een beetje verzieken. Jammer toch. Ik eet hier ook bijna geen groente. Voornamelijk omdat we heel veel dagen breien het woord dat ze hier gebruiken voor bbqen. Waarbij we alleen een pap van maismeel hebben en heel veel vlees. Deze avond is het voor veel mensen de laatse avond dat ze er zijn en morgen gaat ook een van de fire fighting teams naar huis dus hebben we een feestje (een braai) in hun kamp. Superleuk om mee te maken. Ze hebben zelfs speciaal een lied voor ons gemaakt. Wat zeg ik het waren wel 5 liederen die ze voor ons zongen. Heel speciaal.

‘S morgens gaan we nog even terug om het lied nog een keer op te nemen op video, omdat dit de avond ervoor niet te zien was omdat er geen licht was en is het tijd voor afscheid. Colleen bied aan om email verkeer tussen Tsidi en mij te verzorgen aangezien Tsidi geen email adres heeft dus heb ik er een mailvriend bij.
De hele week is trowens gefilmd hier. Er word teen dvd van gemaakt en ik ben erg benieuwd hoe die eruit gaat zien. Ze hadden ook een intervieuw met mij gehouden, maar je kent me, op het moment dat die camera aanging wist ik plotseling geen woord engels meer. Ben heel benieuwd hoe dat is geworden.
Deze dag rest ons alleen nog een klein blok van 50 bij 50 meter branden voor wat testjes en dan ga ik op pad naar Nelspruit. Eigenlijk is dat niet waar, want ik mag met het vliegtuigje mee terug en dat is natuurlijk door de lucht. Wat me op de heenweg 3 uur koste is nu in 40 minuten gedaan, vliegen heeft zeker zijn voordelen. Erick onze pilot liet me zelfs even vliegen. Onder ons zag je het landschap veranderen van savanne naar plantages. En ik kan je vertellen dat een bananeplantage er van bovenaf heel grappig uitziet. Deed me weer even terugdenken aan de bananenboom die ik gewonnen heb. Blijkt een behoorlijk grote te zijn hihi.
Die avond weer toegang tot internet en kan ik eindelijk weer even met mijn vriendje praten. Ik ben weer te gast bij Colleen. Hier kan ik ook weer eens fatsoenlijk douchen want ik voelde me al een heleboel dagen een wantdelende barbeque. Die rook is niet goed voor je haar kan ik je vertellen. En wat voel je je na een goede douche dan schoon he!

De volgende dag heb ik een dagje vrij. Samen met Donna de dochter van Colleen gaan we een beetje de omgeving verkennen. Nouja ik verkennen en zij rijd me rond. Het komt erop neer dat we de hele dag aan het winkelen zijn en ik meer uitgeef die dag dan in de 11 die ik in het park gezeten heb. Was ook niet zo moeilijk, want bijna alles werd voor ons betaald. Tot mijn genoegen, want ik dacht eerder dat dit een vrij duur grapje zou worden om hier te zijn. Na het winkelen ben ik nog even voor de grap me achterover van een plankje laten vallen voor een vrije val van 72 meter. Gelukkig zat ik goed ingesnoerd en schommelde ik niet veel later als op een hele grote schommel in de touwen door een flinke cliff. Dat is best goed voor het aanmaken van de adrenaline kan ik je vertellen. Gelukkig heeft donna niet teveel foto’s gemaakt, want ik die gil die ik eruit gooide zal niet met een hele mooie gezichtsuitdrukking gepaard gegaan zijn. Daarna zijn we een paar drankjes gaan drinken aan de bar van et vliegveldje van nelspruit (Donna leert voor pilot) en die drankjes met een poeltafel maakte het uitje compleet. Ik had al even niet gedronken dus die drie cocktails en nog twee alcoholische drankjes vielen lekker. Oh over lekker gesproken dat woord gebruiken ze hier veeeeeel. Supergrappig. Na de drankjes op weg naar huis want het was al half negen en Colleen had eten voor ons gekookt. Wat opzich al heel wat was kreeg ik te horen, want ze kookte maar twee keer in de maand ofzo en nu dus al twee dagen achter elkaar nu ik er was. Gelukkig kwamen we heelhuids thuis, want donna had net zoveel gedronken als ik… (had ik al verteld dat we deze dag onderweg even moesten stoppen zodat ze een snelheidsboete kon betalen?) wilde meid ;) Maar als ik gedacht had dat het niet veilig zou zijn zou ik natuurlijk nooit in de auto zijn gestapt, en ik weet zeker dat ik dat in mijn staat van alcoholische invloed dat goed kon inschatten… :P

In ieder geval begrijpen jullie wel dat ik me nogsteeds super vermaak! Vandaag alleen maar boeken gelezen en dit verhaal op papier gezet wat me ook minimaal een paar uur gekost heeft. Vanavond gaan we uit eten met iedereen die teruggekomen is uit het park en morgen heb ik de hele dag presentaties van Winston Trollope (de professor die met ons in het kruger park was) voor de Fire protection association van deze regio. Zaterdag en zondag doe ik mee met een cursusje hoe omgaan met disasters. Kijk ernaar uit!

Leuk om al jullie reacties te lezen, heb ze nu pas allemaal kunnen lezen, want in het krugerpark hadden we beperkt internet en kon ik alleen het verhaal dat ik van tevoren al geschreven had knippen en plakken en dan hopen dat het op de site kwam, wat gelukt was. Dus had nu genoeg te lezen (mijn meer dan honderd emails daargelaten).

Dikke kus aan jullie allemaal!