Peru!

De reis van Ecuador naar Peru was een heftige! Zoals al gemeld was de aftrap 1,5 uur hobbelen in een open truck (de rancheras). Op de grens mochten we deze (na de nodige juridische invulformulieren en stempels) inruilen tegen een taxi colectivos (gedeelde taxi) naar San Ignacio. Tijdens deze rit was het de kunst je ingewanden binnen te houden, want we reden in een veel snellere tijd dan daarvoor staat. Niet alleen je eigen ingewanden trouwens, ook de ingewanden de we op de grens in een kruidig sausje met rijst salade en cassave naar binnen hadden gewerkt als een eerste kennismaking met de cuisine van Peru. :)
De hele reis ging super gesmeerd. Gewoon omdat ik het leuk vind zal ik even de opsomming geven: na een uur kwamen we aan San Ignacio om daar met motortaxi (een tuc-tuc) in 5 min naar een andere terminal te crossen voor het 20-personenbusje (1,5 uur) naar Jaén. Daar hetzelfde traject, motortaxi - 20-personenbusje in 2,5 uur naar Bagua Grande, motortaxi busje in 2 uur naar Chachapoyas, waar we uiteindelijk behoorlijk gaar rond een uur of half 7 aankwamen.... Gelijk een hostel en excursie voor de volgende dag geregeld voor we tevreden heel hard in slaap knalden.

De eerste dag aldaar mogen we naar Kuélap, een oude Inca stad. Het wordt zelfs het Machu Picchu van het Noorden genoemd. Volgens Lennaert is dit ook veel mooier dan Machu Picchu, maar dat komt natuurlijk alleen maar omdat hij daar niet heen gaat ;)
Het fort, dat wel 700 meter lang is, omgeven wordt door een muur van soms wel 20 meter hoog en zo'n 400 gebouwtjes herbergt, is een stuk groter dan we verwachten en behoorlijk indrukwekkend. Eén van de mooie dingen aan deze stad is daarnaast dat een groot deel (70%) nog niet uitgegraven is en je dus goed kan zien hoe ze het hebben aangetroffen. In mijn gedachten altijd onder meters zand en oerwoud, maar dat valt hier heel erg mee. Je ziet zelfs structuren. In het gerestaureerde/uitgegraven deel zie je heel mooi hoe de huisjes van wel 8-10 meter hoog (waarvan 4 á 5 meter dak) waren ingedeeld. Altijd 1/3e van de oppervlakte bestemd voor levend eten: cavia's; leuk volk :). En er zijn aanwijzingen van een verhoging/tweede verdieping als vide om op te slapen. Daarnaast ligt in elk huis een slijpsteen om granen te malen. Enkele huizen waren voorzien van versieringen zoals afbeeldingen van mensen-, slangen- en krokodillenogen, waaruit archeologen opmaken dat dit volk, de Chachapoa indianen, in meerdere goden geloofden. Ook was een huis 'versierd' met een teken voor hemel, aarde en hiernamaals en was een apenhoofdje uitgehouwen in een steen in de grote tempel (deze werd eerst gezien als voedsel- en wateropslagplaats of gevangenis, maar later werd vastgesteld dat dit toch 'slechts' als een gewone tempel diende). Daarna weer 2,5 uur het hobbelende busje in terug naar Chachapoyas. Helaas wordt de kabelbaan die dit traject met een uur kan verminderen pas volgende maand in gebruik genomen...

Onze tweede echte dag in Peru besteden we met een excursie naar een waterval van 771 meter hoog (Catarata de Gocta). Om deze te zien moet je wel een 2 uur durende hike lopen (die wij in 1,5 uur doen). Maar een zeer mooie tocht en een indrukwekkende waterval! Hij bestaat uit twee delen, maar als je er onder staat zie je alleen het tweede deel. Langzaam koud wordend in de nevel die dit watergeweld met zich meebrengt voel je je wel heel klein daaronder. Ik breng daarna een flink aantal minuten door met steentjes bekijken en fossielen zoeken (ik blijf een klein kind en ik ben er nog trots op ook hihi). Terug blijkt toch best wel een uitdaging door twee kilometer alleen omhoog lopen, maar als twee hijgende locomotieven met een hartslag van een vluchtend konijn Peruanen inhalend redden we het met een grote glimlach. Omdat het Valentijnsdag is krijg ik na de lunch ook nog een ijsje van mijn mannetje (andere dagen zoeken we een ander excuus). Met al deze activiteiten alweer een geslaagde dag. Wordt bijna saai :)

Onze derde en laatste dag Chachapoyas is wat relaxter. We kunnen zelfs wat uitslapen hoewel we 's nachts wel even op jacht moeten naar een mug. Na een ontbijtje aan de juice-bar van een leuk omaatje in de markthal pakken we een taxi naar een uitkijkpunt in een dorpje 6 km verderop (mirador del Huancas). De Canyon waar we op uit mogen kijken zorgt er zelfs voor dat ik even mijn mond houd. Dan voel je je toch wel weer heel klein. Hmmm had ik dat over de waterval ook al niet gezegd?? Misschien ben ik wel gewoon heel klein :D
Wanneer we de alternatieve weg terug lopen begint het helaas een beetje tot steeds erger te regenen. Gelukkig krijgen we voor de laatste kilometer een lift. We slaan dan wel het uitkijkpunt over het stadje over. Veel is er met regen toch niet te zien. Als het museum wat nog als laatste op ons lijstje staat onder renovatie blijkt te zijn 'moeten' we helaas maar koffie gaan drinken en een beetje lezen. Lekker zo'n luie eind-middag en op deze manier relaxt de nachtbus in richting Trujillo.

Van slapen komt tijdens deze rit helaas weinig: We vertrekken om half 8, er komen op een bepaald punt nog een paar mensen bij, vervolgens wordt om half 12 een bakje lauwe kip, patat en rijst uitgedeeld als avondeten of snack ofzo. Daarna wordt alle rommel weer opgehaald en is er een paar uur stilte. Deze wordt om 5 uur in de morgen echter weer onderbroken als we gevraagd worden even een kwartiertje met z'n allen de bus te verlaten wanneer deze word bijgevuld/geleegd/chauffeur gewisseld. Rond half 9 de volgende ochtend stappen we toch verbazend fris de bus uit om, na het stallen van de spullen in een locker, gelijk in de auto te stappen naar de tempel van de maan (Huaca de la Luna) van de Mocho indianen. Aangezien deze tempel vijfmaal herbouwd is waarbij een nieuwe laag over de oude werd gebouwd is veel kleur en figuren op de oudere lagen bewaard gebleven. Heel mooi! Deze stam was ook echt wel goed in het maken van keramieke beeldjes! Lennaert en ik hebben echt staan staren in het museum. Zoo jammer dat je daar geen foto's mocht maken! Misschien ook maar beter ook, want ik had waarschijnlijk alles op de foto gezet...
Om goed gebruik van onze dag te maken hebben we daarna nog 3 Chimú tempels bezocht (Chan Chan, Huaca Esmeralda en Huaca Arco Iris) waarbij we ook foto's van de daar lopende Peruaanse naakthonden konden maken en wat rondgelopen in er centrum van Trujillo. Dat laatste was trouwens niet zo super interessant.
Die avond de beste douche in dagen gehad: op er busstation!! Met een truitje als handdoek, want die kreeg je er niet bij... Even alle stof van die droge stenen van je lijf wassen voor we weer 12 uur van de nachtbus mochten genieten naar Lima. Deze tocht hebben we allebei verbazend goed geslapen.

In Lima op advies van de taxi-chauffeur naar een geheel ander hostel gereden dan we van plan waren en na wat uurtjes in de stad te hebben vertoeft heel blij mee, want die buurt was inderdaad echt veel gezelliger dan de buurt die wij voor ogen hadden.
Samen nog het grootste gedeelte van de stadswandeling uit de lonely planet kunnen doen inclusief kerkbezoeken en een museum voordat het om 6 uur tijd was om gedag te zeggen... :( Lennaert is weer op weg naar huis na een ontzettend fijne tijd gehad te hebben samen!

Ik besluit vroeg naar bed te gaan omdat twee nachten bus toch zijn tol eisen (kenkels!!!). Van dat plan komt echter niets terecht als halverwege de avond plotseling bandjes worden uitgedeeld voor een nachtclub waar het hele hostel naar toe gaat. Een gratis feestje kan ik als goed hollander natuurlijk niet afslaan en ik hijs me dan ook maar in een mooi jurkje om mee te gaan. Nouja dat was het plan... Naarmate de avond vordert begin in half in slaap te vallen en vraag ik me af of het wel zo'n goed idee is nog te gaan. Twee van m'n 3 roommates hebben op dat punt al besloten niet te gaan. De laatste probeert mij nog te overtuigen, maar is zelf ook niet helemaal zeker. Het word even later voor ons besloten als blijkt dat de groep al weg is. Met 2 van de 3 drink in daarom nog rustig een kopje thee terwijl we grapjes maken over ziek, moe en oud zijn en om 1 uur, toch ruim later dan ik van plan was, kruip ik lekker het stapelbed op. Wachtend op een volgend berichtje van Lennaert die me op de hoogte houdt van zijn reis.

Ook alleen in Lima laat ik me niet weerhouden op avontuur te gaan. Na wat informatie inwinnen over een toer naar Pachamacac schrik ik er niet voor terug deze door op eigen houtje met het openbaar vervoer te gaan wat goedkoper te krijgen. Ook al gaat onze beste tourjongen dan al terug van 45 naar (special price for you) 35 dollar. Spoiler allert: ik red het uiteindelijk voor 18,20. Sol wel te verstaan, dat komt overeen met ongeveer 6 dollar haha.
Openbaar vervoer is op zich al een avontuur. Het betrof kleine busjes waar zo'n 15 man in past, al merk ik op de terugweg dat 25 ook best past... Overstappen is een leuke uitdaging, je hebt een chauffeur die zich alleen met het rijden bezig houdt (en maar goed ook, want het is een enorme chaos! Ben blij dat wij hier geen huurauto hadden...) en een mannetje dat zich bezig houdt met de passagiers. Elke stop schreeuwt hij vanuit de deuropening waar het busje heen gaat en bij hem kan je de 1 tot 3 Sol (€1) afrekenen. Maar geheel intact met al mijn spullen nog op zak kom ik aan bij Pachacamac. Een archeologische gebied (oude tempel en bedevaartsoort voor de god die o.a. aardbevingen kon laten plaatsvinden als iets hem niet zinde) midden in de woestijn zo'n 25 km onder Lima. Voornamelijk hopen stenen, maar wel erg imposant met een 3 km pad door woestijn. Zo tussen de ruïnes doorlopen zorgt naast een aantal hele mooie foto's overigens voor hele smerige voeten. Wat is zand eigenlijk vies!
Daarna in Lima mijn winst op de tour uitgegeven aan een groene smoothie en een bagel met avocado en wortel, mjam, mjam. Om me vervolgens staan te vergapen aan een oude tempel van de Lima cultuur van uit het jaar 400AD die geheel is opgebouwd uit met de hand gevormde 'bak' (lees zongedroogde) stenen van modder. Een enorm bouwwerk met miljoenen 'bak'stenen zomaar midden in de stad. Voordat de tempel uitgegraven was en onder een laag zand las was deze in gebruik als crossmotorterrein... Leuke weetjes.

Wanneer ik daarna met zere voeten van het de hele dag lopen bij het hostel terug ben staan mij twee roommates net klaar om richting de boulevard te gaan om de zonsondergang te bekijken dus ik stel het voetjes wassen en omhoog even uit om daar ook wat mooie plaatjes van vast te leggen.

Zondag is een rustige dag. Er blijken ook veel winkeltjes (ik was op weg naar de crafts market) dicht te zijn of pas later open te gaan. Noodgedwongen ;) moet ik dan ook maar even relaxt blijven zitten en het nog rustige park (Parque Central, Miraflores). Daar word ik opgepikt door een jonge Peruaan die het leuk vindt met toeristen te ouwehoeren. Samen slenteren door het stadsdeel Miraflores (waar ook mijn hostel staat) en hij vermaakt met met slap ouwehoeren. Hij blijkt ook twee jaar in Nederland gewoon te hebben en kent 4 woorden Nederlands, maar staat er op dat we Spaans spreken zodat ik lekker blijf oefenen. Mooie mensen op deze wereld. Na anderhalf uur en voor hem 3 bier later (het is nog voor 12en) nemen we afscheid en loop ik nog even snel de crafts market over die verbazend leeg blijkt te zijn (geen klanten/toeristen). Ik koop niets want heb van mijn nieuwe vriend (Rafaelo) de locatie gekregen waar deze mensen hun inkopen doen en waar het dus stukken goedkoper is. Morgen maar eens een kijkje nemen met mijn familie (Mama, Papa, Janneke en Koen) die vanavond aankomen.
Inmiddels krijg ik bericht dat Lennaert ook weer veilig in Amsterdam is aangekomen na bijna 45 uur reizen, toch fijn :)
Zometeen maar eens op pad naar het hotel dat voor ons gereserveerd is voor de trip. In de lonely al kunnen lezen dat dit een super chique mega dure plek is... Ben benieuwd maar kijk er ook bijna een beetje tegenop. Vindt dat low budget altijd wel een lekker sfeertje hebben.. Wordt vervolgt. Evenals de avonturen mer de familie :)

Xx uit Peru (de eerste :P )