Geniet van elke dag!

Deze week ging het allemaal veel beter! Maandag de hele dag met Raul in het bos gehangen (zoals hij gezegd had dat we zouden doen) en hij heeft me veel interessante dingen verteld en zelfs veel gelachen. Het was echt super gezellig! Ja... En toen werd ik wakker...

Wat ik echt gedaan heb die maandag was met Victor het bos in en hij heeft me half uitgelegd wat ik daar moest doen (half omdat hij of geen antwoord had op mijn vragen of omdat ik zijn antwoorden niet volledig begreep...) voordat hij me alleen liet om ergens anders ander werk te doen. Raul zou later komen. Een paar uur later (ik was een beetje boompjes aan het vrijhakken) kwam echter Victor me het lint brengen om om jonge boompjes te binden en liet me weer alleen. Nouja pas nadat hij me een beetje in mijn arm en op meerdere plekken in mijn rugvet geknepen had en me op allerlei manieren probeerde uit te leggen dat hij wel even een vluggertje met me wilde maken (later nog even bij Alexis nagevraagd [en nagespeeld] om zeker te zijn dat dat was wat hij wilde, maar ook Alexis was daar heel duidelijk in...). Ik heb maar gedaan of hem niet begreep en aangegeven dat ik niets wilde en weggelopen om verder te werken. Ik was zooo verbaast! En dat voor een mannetje van 60! Hij noemde me ook al 'señora' toen hij met de vragen begon, das gek want hier noemen ze je altijd 'niña' (in tegenstelling tot Mindo waar ik alleen maar werd aangesproken met 'chica'). Dat ik een vriend heb maak voor hem dus ook niet uit, want dat weet hij. Hij vroeg me de vorige keer al (vlak voor hij me vroeg of ik ook 'wilde' terwijl hij me en beetje in mijn been kneep) of Lennaert en ik bepaalde afspraken over andere mensen 'zien' gemaakt hadden. Dat vond ik toen al een rare vraag... Goed, als er een volgende keer komt zal ik hem beleefd vragen of ik met mijn machete meer dan alleen lianen en bamboe moet hakken.
Anyhow. Tegen lunchtijd (12h, ter herinnering dat is na 5 uur werken) nog steeds geen Raul en maar naar het huis gegaan en lunch voor mezelf gemaakt. Had (heel gek) daarna geen zin meer in werken en, zoals me vrijdag al (!) duidelijk was gemaakt, werd er ook niet van mij verwacht dat ik nog door zou gaan in de middagen dus dat kwam goed uit. Kon ik ook mooi even jullie opbeurende reacties op mijn laatste blog doornemen. :)
Raul zelf kwam om 14h weer thuis zonder daar echt opmerkingen over te maken en ik had ook geen zin daar moeite in te steken... Wel vroeg hij een uurtje later of ik rond 16h tijd had om met hem een uurtje het bos in te gaan zodat hij me wat kon uitleggen over het werk daar. Daar ben ik maar zonder verwachtingen mee ingestemd, maar zowaar zijn we ook echt gegaan en heeft hij me inderdaad een aantal dingen kunnen uitleggen en geleerd/verteld. Uiteraard op zijn Rauls zo waarschuwde hij me dat ik altijd van onder naar boven korte takken van een boompje moet slaan met de machete, want 'you might hurt.. (Ja sommige zullen het al geraden hebben: ) ...the TREE'. En toen ik daaraan toevoegde 'or yourself' was de reactie niet meer dan; 'hmmm ja'.

De hele dinsdag ben ik lekker in mijn eentje bezig geweest voortbordurend op de maandag (maar dan zonder Victor). Boompjes (die nog een kans maakten) vrij maken wanneer ze verdrukt werden door omgevallen bomen en (enorme) bamboe en alle jonge bomen een lintje geven in het ene bosgebiedje tot m'n lint op was en daarna in echt een ander en prachtig stukje bos lianen en lage (energie verspillende takken) van jonge boompjes verwijderen zodat ze weer lekker zouden groeien. Tegelijkertijd een soort die niet in het bos thuishoorde wegkappen als ik er langs liep en verder een beetje rustig rondwandelen en regelmatig mijn fototoestel pakken voor iets moois. (Zal bij dit blog een paar foto's van mijn 'kantoor' van die dag en een van mijn kamergenoten voegen :) ) Eigenlijk super relaxt, op de enorme zwermen muggen na dan die me ondanks de verschillende lagen deet toch te pakken namen. Zucht...

Tegen te middag (na het eten en eerst leegdrinken van een kokosnoot gewoon uit de tuin) als Raul het stadje in gaat om de kinderen voor de muziekles op te halen gaan Alexis en ik mee om de tijd die dit hem kost (ongeveer 1 uur) op het pleintje te hangen en even onze zaken bij te werken waar we internet voor nodig hebben (heb je namelijk gratis op het plein). Vandaag was dit om een foto van een Baobab op te zoeken voor Alexis en heb ik even lekker met Nien bij kunnen praten.

Woensdag de laatste dag met/bij Raul was het plan. Bedoeling was om naar het echte oerwoud te rijden om het dak van een daar te bouwen toren af te leveren. Er zouden een aantal mannen meegaan om 3 a 4 dagen metingen uit te voeren met (behalve meetinstrumenten) alleen een tent tot hun beschikking), maar er was wat onduidelijkheid over het contract daarover en na 4 dagen wachten gaat wordt het allemaal een dag later. Raul zei eerst alleen woensdag de tijd te hebben om het dak te brengen maar blijkbaar was het toch niet zo heel erg moeilijk om in de donderdagplannen wat te schuiven. Omdat 'alleen een tent met een aantal mannen' voor mij natuurlijk onweerstaanbaar is (nou eigenlijk, na dat Victor verhaal is dat eerder een minpunt en is het toch echt alleen het oerwoud en het primitieve dat mij roept!) gooi ook ik mijn (inmiddels nieuw gemaakte) plannen om en ga mee. Lekker achterop de pick-up met m'n haren in de wind wat van het land zien. Precies zoals ik het leuk vind en was wel weer tijd dat ik de touwtjes, over wat ik aan het doen ben en hoe precies, in handen nam!

De woensdag heb ik me daarom vermaakt met de schimmel van mijn rugtassen, schoenen en ander items schrapen (Rauls reactie: "Oh, ja,.. Had je de vrijwilligersinstructies niet gelezen? Daar staat op dat je vuile en natte zooi niet op een hoop moet gooien." Nou had ik, nieuwsgierig als ik ben, dat blaadje in de open kast inderdaad gelezen, maar daar staat niets over je (vuile of natte) was/kleding (heb het nog nagelezen). Bovendien waren mijn spullen schoon en droog toen ik ze daar plaatste... Gelijk ook al mijn kleren maar eens uitgehangen. Sinds een paar dagen hebben ze hier een wasmachine dus had ook echt geen vuile kleren meer, maar na die schimmel vondst wilde ik uiteraard graag alles even (lees: de hele dag) laten luchten! Verder heb ik, zoals bijna alle dagen, observant gespeeld bij de muziekklas van Alexis en me voorbereid op de jungle (lees: voor drie en een halve dag eten kopen en thee koken).

En daarmee zijn we dan toch nog aan de laatste dag Raul toegekomen. Een man die weet wat hij wil en wat hem geen bal interesseert en bij wie het woord dankjewel niet in zijn woordenboek voorkomt (ook niet in andere talen). Ook niet als hij bijvoorbeeld mijn foto's van de vogels en reptielen, die ik hier gemaakt heb, krijgt of als ik ongevraagd snel de cacao binnen haal als het begint te regenen omdat dat absoluut niet nat mag worden.
Hoewel? Er was wel een moment van een compliment. Hij vertelde een hoe zwaar het is om vrijwilligers te hebben en dat hij soms helemaal geen zin had er moeite in te steken (wacht! Het compliment komt nog!!) Met voorbeelden van bijvoorbeeld een Duitse vrijwilliger die vreemde eisen aan het werk en de kosten ging stellen en het geld dat hij aan een van de werkers moest geven gebruikt had om een fiets voor zichzelf te kopen zonder dat terug te koppelen... Tijdens dat verhaal zei Raul: "Nederlandse vrijwilligers zijn tenminste altijd leuk." Nou, hier! Die kan ik in mijn zak steken! :D

Oehhhh, maar nu gaat het eindelijk door. Op naar het oerwoud bij San Cristóbal!! Onderweg al getrakteerd op twee groepjes van 4 a 5 toekans en met twee leuke spontane (eind) twintigers (Daniël en Oscar) als mijn chaperonnes moet dit wel goed komen! Natuurlijk kleine change of plans; de heren slapen in een hostel in het dorpje 20 minuten rijden van de plek die dan nog 20 tot 30 minuten omhoog lopen is. Ik heb wel een tent gekregen van Raul, maar bij het uitpakken blijkt dit alleen de binnentent. Echt alleen de binnentent dus ook geen haringen stokken of touwtjes... Zucht. Bovendien blijken de mannen die ons omhoog zouden begeleiden die dag niet in het dorp te zijn (lekker planning) dus gaan we het looppad vandaag niet eens op. We hebben omhoog namelijk wel een gids nodig om het te vinden. Dussss de middag vrij waarin ik weer eens honderduit gevraagd ben over van alles. Prettige gesprekspartners ook, ze hebben met z'n tweetjes in ieder geval het geduld en de interesse om dingen twee keer uit te leggen als dat nodig is :) De eerste nacht lig ik wel gewoon lekker in mijn tentje, omhoog gehouden met een touw dat ik gevonden heb, en met spullen in de hoeken zodat het nog echt een beetje tent-vorm heeft, op de overdekte tent-plek van het hostel. Ook nog eens lekker op een echt matras, want heb nog steeds geen matje :) De goedkoopste (en primitiefste) manier zo. Helemaal omdat ik alleen slaap en niet mee eet want ik was idioot genoeg om te luisteren naar Raul en inderdaad eten in te slaan voor 3 dagen, terwijl de mannen hier gewoon in het hostel voor zich laten koken. Moet mijn spullen ook wel echt opeten, want is bederfelijk goed en weggooien vind ik zonde! Heb al wat kunnen delen met de mannen trouwens want hun lunch werd de eerste dag pas om 3 uur geserveerd en om het tot die tijd vol te houden konden ze wel wat gebruiken. Bovendien blijken we hier 4 nachten te blijven dus ga binnenkort vast ook gebruik maken van de kook-service :)

Morgen lig ik hier trouwens ook, want ga eerst wel eens een dagje kijken hoe het er daar uit ziet voordat ik alles mee naar boven sjouw. Als ik niet uit iets een dak* kan maken daar, wordt het niets, maar alsnog heb ik dan op deze manier wel mijn jaarlijkse portie primitiviteit weer aardig gehad geloof ik (ook geen bereik hier, zelfs niet in het dorp :) wel wifi in het hostel)
Vond het in Malawi ook al zo leuk in een tentje! #goodtimes!
*Even terugkomend op 'het dak', moet er nu aan denken nu ik over een dak schrijf, het 'dak' dat Raul zou brengen is gewoon een plastic tas vol spijkers en een aantal metalen golfplaten haha. Ik zat me al te bedenken hoe hij een heel 'dak' op zijn pick-up had willen laden. Soms hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld. Weer een wijze les :)

Over dingen leren en daarmee samenhangend dingen ontdekken gesproken: we zijn weer een nieuwe fase van de jeuk door insectenbeten ingegaan: Nu heb ik af en toe zelfs jeuk op plekken waar ik helemaal niet gestoken ben! ... Misschien zit ik wel vol wurmpjes ofzo haha... Hmmm eigenlijk helemaal niet zo'n grappige gedachten, want is dat misschien echt een mogelijkheid??... Eerst maar even afwachten hoe dit verhaal verder gaat. Deze locatie gaat me in ieder geval wel helpen. (Weer) een paar graden warmer, maar tot nu toe minder vervelende insecten! Zien hoe het op de berg is...

Nou niet dus... Het begon onwijs hard te onweren de eerste nacht. Regen startte om 20:30 uur en heeft de hele volgende dag aangehouden. Het had zoveel geregend dat de 3 kleine stroompjes die we moesten kruizen op de weg van de eerste 20 minuten waren veranderd in woeste kolken die niet te doorkruisen zijn. Vandaag dus een dag met veel nieuwe kaartspelletjes en een beetje luieren. En heel even in een uurtje op en neer met de bus mee naar het naburige dorp om constructie hout aan te schaffen. Niet heel erg na een nacht met weinig nachtrust, want zelfs een klein beetje regen op het dak (lees: overkapping van niet meer dan metalen golfplaten) maakt al enorme herrie laat staan een plensbui van een hele nacht. En dat ik er wakker van wordt (zij die vrolijk door brandalarmen heen slaapt) moet wel wat zeggen!
Overigens toch wel heel blij dat ik vandaag niet helemaal alleen en verzopen op die berg zit, wachtend in mijn tentje tot er iemand komt...

Helaas zo dus nog steeds geen spannende jungle verhalen, maar veel belangrijker: heb het weer helemaal naar mijn zin!!

En.... Tijdens het schrijven van mijn volgende blog is Lennaert hier!! Super veel ZIN IN!!! Kijk er echt naar uit hem (jou!!) weer te zien na zo'n tijd!

Wordt allemaal weer vervolgd!!

Heel veel liefs en wat warmte van hier voor de kou!
Renske