De aftrap

En opeens is het dan zo ver. Het leek gisteren dat je ontslag nam, maar dan heb je toch plotseling je allerlaatste werkdag en de afscheidsborrel bij het bedrijf waar je 7 jaar, 3 maanden en 12 dagen gewerkt hebt gehad en mag het beginnen. En wat mag er dan wel beginnen? Nou, mijn tussendoortje :) En hoewel ik pas woensdag naar Ecuador vertrek begint mijn avontuur eindelijk vandaag al met een weekendje Göteborg. Voor iedereen die nog een op een rijtje wil hebben wat ik ga doen:

Nu dus een lang gloeiend weekend Göteborg Patricia aka Truusje bezoeken.
Woensdagochtend vertrek ik naar Quito, Ecuador, om 6 weken vrijwilligerswerk te doen in de Jungle, dan komt Lennaert me 3 weken opzoeken, gaan we samen naar de Galapagos eilanden en zakken met een auto af naar Lima, Peru.
In Lima zet ik hem weer op het vliegveld en pik er mijn ouders, zusje en een aan mijn broertjes van af. Met z'n vijf-en gaan we drie weken een rondreis Peru maken met als klapper de (Lares) Inca trail naar Machu Picchu. Dan zwaai ik hen weer uit en ga nog twee weken in mijn eentje (voorzichtig) in een (naar horen zegen) prachtig stuk amazone rondbanjeren (Manú national park). Tegen die tijd is maart alweer bijna voorbij en vlieg ik een weekje naar huis om de was te doen, thee te drinken bij Opa en Oma en m'n souvenirs uit mijn tas te halen.

Maar dan zijn we er nog niet! Als we toch bezig zijn :)
Op 2 april vlieg ik met een vriendin naar Madagascar om eerst twee weken mee te liften op de prachtige planning van een (hogere) schoolreisje (waar is de tijd van de Veluwe gebleven?) en dan met z'n tweetjes (en onze privé chauffeur) nog twee weken wat mooie plekjes op dit bijzondere eiland te gaan bezoeken.
Next stop Zuid Afrika! Via Kaapstad langs de beroemde tuineroute langs de kust omhoog rondje om Lesotho heen om weer via de kust (voor het mooi, niet het efficiënt) naar Nelspruit te reizen om mijn vrienden daar eindelijk weer eens te zien.
En dan is het begin juni (waarschijnlijk rond de 7e) en 'alweer' tijd om naar huis te gaan.

En dan? Tsja wie zal het zeggen... Op zoek naar een nieuwe baan lijkt me wel een goede start. Maar dat is nog zooo ver weg, daar ga ik dan pas weer over nadenken. :)

Tot die tijd probeer ik af en toe een berichtje te plaatsen op deze website om met jullie wat mooie momenten te delen. Misschien zelfs met een fotootje. Lang leve WiFi!
Dat wil zeggen: als ik niet zo druk aan het typen ben dat ik bijna mijn vlucht mis... Oeps!

Liefs Renske

Deze reis wordt mede mogelijk gemaakt door mijn ouders, die zelfs delen van de reis als verjaardagscadeau hebben gegeven, door mijn Tante D, zonder wie ik anders nu zonder smartphone zou zitten om deze verhalen op te tikken en jullie af en toe te laten weten dat ik nog leef, door mijn vriendinnen, die me zonder uitzondering aangemoedigd hebben om dit te gaan doen en zelfs met nieuwe ideeën kwamen, en alle andere bijzondere mensen die alle maar positief hebben gereageerd wanneer ik één voor één overviel met dit plan. Dank jullie wel! Ik ga jullie ook missen :*