Manu en op naar weekje Nederland

Manu dag 1:
4:38 wordt ik opgehaald (netjes op tijd voor 4:30) en pikken we de andere deelnemers (een Hawaïaanse familie met twee volwassen kinderen die er gewoon Amerikaans uitzien en zich ook zo gedragen [Adam, Jeanette, Kevin, Kelsi], een Californische meid van 46 [Jen] en twee Nederlandse meiden van 30 en 36 [Julliet en Yvonne]) op.
We worden gelijk gewaarschuwd dat het programma licht is gewijzigd (er valt een bezoek aan een Inca ruïne uit), omdat er door de regenval landverschuivingen hebben plaatsgevonden die onze reis kunnen vertragen. Dat blijkt idd het geval als we op een file stuiten voor een berg stenen op de weg. Yvonne en ik helpen een handje mee door wat stenen aan de kant de schuiven en van de weg te rapen terwijl de mannen een paar van de grote stenen onder hun hoede nemen (terwijl ze ons ondertussen een klein beetje aan het uit/toelachen zijn). Na de ruzie welke kant nou eerst van de ontstaande eenbaansweg gebruik mag maken kunnen we weer verder. Heeft ons slechts een uur de tijd gekost. Die extra tijd loopt nog wat op als verderop wegwerkers juist een gat in de weg hebben gemaakt voor het een of ander wat ze pas weer dicht doen na weer een half uur stil staan. De reden van het maken van het gat hebben we overigens in die tijd niet kunnen achterhalen.
Na het ontbijt in een volgens stadje komen we dan eindelijk aan bij de ingang van het Manu gebied waar we een uitgebreide uitleg krijgen over het het gebied en het nationale park. Eenmaal binnen gaan we na weer een uur rijden een stukje lopen waarbij we gelijk getrakteerd worden op een stel wolharige apen waaronder een heel jong exemplaar, verschillende vogels als een groene toekan en vele kleine leuke vogeltjes. Hoewel het een beetje regent vermaken we ons daarmee, als een troep kabouters in onze gekregen groene poncho's, zeer goed. Het verdere team bestaat overigens uit onze gids (Moises), chauffeur (Pancho), kok (Ceasar) en baliemedewerker die moet weten wat ze gaat verkopen (Jeannette [Ja idd, nog een!]).
Ceasar heeft op dat moment een lunch in de buitenlucht geserveerd (het is gestopt met regenen) naast de auto en we genieten van zijn kunsten terwijl we naar de apen kunnen kijken! Daarna weer verder de auto in met nog wat kleine stops voor bijzondere vogels die vooral Pancho tijdens het rijden spot (scherpe ogen hoor!). Onze gids is dan wel weer degene die ons bij een stop de beroemde felrode Cock of the Rock kan tonen, Peru's nationale vogel (overigens ook die van Ecuador...).
Het is al donker als we uiteindelijk bij onze plaats van overnachting aankomen: huisjes van bamboe. Heel toepasselijk heeft dit ook de naam 'Bamboo lodge' ;)
Na een snelle maar uitgebreide maaltijd lekker naar bed. Maar niet voordat ik een weetje van Jen, waarmee ik mijn slaapkamer deel, even in de praktijk moet toepassen. Zij vertelde me namelijk dat als je in het donker met een zaklamp over het gras schijnt dat alles wat dan oplicht spinnenogen zijn. En dat klopt!! Zijn er veel zeg!!
Ondanks de daarmee ontstaande enthousiaste spanning viel ik daarna als een blok in slaap. Was me het dagje reizen wel zo, maar met prachtige uitzichten en nu al een aantal mooie dieren op camera zeer geslaagd!

Dag 2
Ook deze dag veel reizen zoals we alle dagen blijven doen. Na een vroege start met wat kleine wandelingen en enkele auto-uren, waarbij we veel vogeltjes zien (oa de rood-blauwe ara) en we even rond kunnen lopen op een kleine coca-plantage, mogen we overstappen op een bootje die de komende dagen ons vervoer zal verzorgen over de rivier. Hierbij ruilen we Pancho in voor Leonidas en Freddy, de bootsmannen. Na een paar uur varen over de Madre de Dios rivier (capibara oftewel grootste knaagdier ter wereld, familie van de cavia's, een paar nieuwe apensoorten, rivier schildpadden en heel veel vogels gezien) komen we aan bij natuurlijke heet water baden waar we een uurtje kunnen relaxen in de lichte zwaveldampen ;) Daarna door naar onze eerste lodge aan het water en hier krijgen we een half uurtje om spullen uit te zoeken om vervolgens (gelukkig met laarzen) in anderhalf uur, via verschillende modderige kronkelweggetjes, waarbij we een aantal keren door riviertjes moesten waden wat niet iedereen helemaal droog voor elkaar kreeg, uit te komen bij een gecamoufleerde hut nabij een klei-lik plaats voor tapirs waar we de nacht zouden doorbrengen in de hoop deze machtige dieren te zien. Helaas werd het een koude nacht waar we vooral konden genieten van het gesnurk van enkele van onze mede toeristen, maar de vuurvliegjes waren mooi en de geluiden van de jungle bij nacht maken me altijd blij. In de zomer (is nu winter) kunnen wel 5 tapirs per nacht op deze plaats langs komen om van de klei te genieten. Deze nacht was het er slecht één die er alleen langs liep en voordat de hele rij zonder geluid wakker gemaakt was, was deze helaas alweer verdwenen (gelukkig lag ik als eerste naast de gids, dus heb ik een halve foto). De volgende ochtend weer vroeg terug naar de lodge, want vandaag stond er weer een heel stuk varen op het programma.

Dag 3
Tijdens het varen maken we af en toe een stop om wat interessante vogeltjes of beestje op de foto te zetten voordat we de bocht omslaan de Manu rivier in. Hier begint ook het reservaat en onze eerste stop wordt daarom ook bij de ranger om ons in te schrijven en toegangskaart te laten zien. We krijgen een korte uitleg van de ranger wat er op neer komt dat we zuinig moeten zijn met wat er nog is en mogen dan verder. Dat doen we nadat we even een spelletje 'vangen' onder een grote grapefruitboom hebben gespeeld en allemaal een van de grote vruchten hebben om ons
een tijdje te vermaken. Heel lekker! Na alweer enkele uren varen worden we vlakbij de logde waar we twee nachten zullen blijven gedropt om naar een meer te lopen dat een afgesnoeide lus van de rivier blijkt te zijn. Hierop dobberen rustig we een uurtje op een super stille catamaran die met twee peddels over het meer wordt gedirigeerd. Alleen het dobberen was rustig want wij zelf wisten niet waar we moesten kijken om al dit moois op camera te kijken; kaaimannen, reuzenotters, papegaaien, diverse andere soorten vogels, verschillende soorten apen waaronder een uurtje uitsloverij van een groep zwarte spinapen... Het kon niet op. Veel te vroeg begon het te schemeren gingen de otters na een goede wasbeurt naar bed en begeleid door vissende vleermuizen en zoekend met onze zaklantaarn naar de reflecterende ogen van de zwarte kaaimannen, vonden wij met een goede zaklantaarn de aanlegkade terug om te starten met onze nachtwandeling. Helaas was na al dat moois aangevuld met een aantal mooie insecten en wat enorme spinnen de batterij van mijn camera leeg, maar gelukkig had de rest voldoende prik om uitgebreid plaatjes te schieten van de slapende vlinder, de cicade, de giftige boomkikker, de slapende slang in de tak op hoofdhoogte waar we net langs waren gelopen (gelukkig geen giftige) en nog wat geniale nachtelijke diertjes... Heb er maar even voor gezorgd dat ik gegevens met mensen heb uitgewisseld om die foto's te bemachtigen. Tijdens de nachtwandeling was het weer af en toe lekker door de modder of een klein beetje om omdat er een grote boom over het pad gevallen was en we daarachter even op zoek moesten naar het vervolg van het pad. Niet iedereen bleek even goed tegen deze vorm van onzekerheid ("zijn we verdwaald??") en hoeveelheid aan beestjes te kunnen, maar zonder iemand krijt te raken of in te grote paniek te laten schieten zijn we weer bij de lodge aangekomen. Deze lodge wordt beheerd en onderhouden door twee families van de locale stam: de Matchiguenka. deze mensen wonen nog steeds in de jungle en zoeken slechts af en toe de beschaving op (zagen er wel westers gekleed uit). Naast deze stam wonen er nog twee wilde stammen in het oerwoud die geheel geen contact hebben met de beschaving (spreken ook een taal die niet door anderen verstaan wordt). Het enige contact is dat ze soms te zien zijn vanaf de waterkant en dat ze met pijl en boog mensen neerschieten als ze zich bedreigd voelen. Bijvoorbeeld als een ranger met een lange stok (lees wapen) in zijn hand bij een boom staat om de vruchten er uit te slaan en ze komen elkaar per ongeluk tegen. Ranger maakt het inmiddels weer goed, maar dit geeft wel wen extra spannend tintje aan ons bezoek!

Dag 4
Na al het moois van gisteren konden we niet wachten om vandaag weer naar het meer te gaan. Heel vroeg mochten we nog twee uur daar ronddobberen en oa de otters van nog dichterbij bekijken. Met weer heel veel vogels als ara's en een zeer zeldzame reiger met blauwe en paarse veren een sprookje van een ochtend voor we terug keerden voor het ontbijt. Na de lunch een wandeling door het oerwoud met als een van de hoogtepunten de vondst van een boom vol larven van de neuskever, een locale lekkernij. Uiteraard moest deze geproefd worden door yours truly, al vond ik die kleine kaakjes er toch wel erg eng uit zien. Uiteraard liet ik me na de eerste kleine niet kennen om samen met 3 anderen ook nog een grotere weg te kauwen :) Gelukkig waren ze niet zo heel erg vullend want onze kok had een feestmaal als lunch bereid: rijst met kip nagegaard in een blad van een neef van de banaan, guacamole met een grote nacho, salade en als kers op de taart (taart hadden we overigens die ochtend bij het ontbijt al kregen; chocoladetaart) een koud biertje! In deze tropische omgeving (met veel muggen en nog veel meer zandvlieggen, die waar ik allergisch voor ben) een topmaal! Knap ook dat hij dit alles vers weet te bereiden midden in de jungle!! Er was zelfs een toetje in de vorm van chocoladepudding. Na de lunch kwamen meer mensen van de locale stam op bezoek bij wie we voor een klein prijsje zelfgemaakte souvenirs konden kopen en mochten oefenen met hun pijl en boog waar we overigens niet echt goed in waren. Zij zelf trouwens ook niet al te best, want het doel (de papaya) bleef behoorlijk ongeschonden op de grond liggen...
Na deze 'rusttijd' weer in de laarzen op pad om via een mooie wandeling langs een metersdikke boom en tussen een flinke groep kapucijneraapjes door naar een uitkijkpunt over een tweede meer te lopen wat helaas zelf niet zo'n goede spot was om veel te zien. Wel was het een goede oefening zweten, want met de felle zon er op zonder wind liep de temperatuur lekker op!

Dag 5
Vandaag alweer tijd om een eerste deel van de weg terug af te leggen. Wel worden we voor we de boot in stappen getrakteerd op een groep van 6 brulapen recht boven onze hoofden. Zij hadden ons met hun 'gehuil' al gewekt deze morgen en ik wordt daar erg blij van (wakker worden van jungle geluiden).
Helaas varen we na een paar uur ondanks goed speuren zonder een Jaguar te hebben zien het reservaat uit en na weer de ranger gedag te hebben gezegd zijn we na nog een paar uur varen weer aangekomen bij onze eerste lodge langs het water. Tijdens onze laatste wandeling, via een enorme boom vol vleermuizen, naar een uitkijktoren waar we veel Ara's te zien krijgen (helaas niet heel dichtbij), plukken we een vrucht van de Ginepa Americana (locale naam Huito). Het vocht van deze vrucht (dat je er met een mesje uit moet schrapen) staat er om bekend goed voor de huid te zijn en werkt goed tegen muskieten. Bijkomend voordeel is dat het kleurloze vocht je huid (na een uur of 3) blauw tot (afhankelijk van de hoeveelheid) bijna zwart kleurt. Enige nadeel daarvan is dat het wel tot 7 dagen kan blijven zitten haha. We hebben (dit gelukkig wel wetende) bijna allemaal een beetje gespeeld met dit goedje en hoewel er hele kunstwerken in de planning zaten zagen de meeste van ons er de volgende ochtend uit alsof ze als 3-jarige gepeeld hadden met een potje inkt. Prachtig gezicht en gedurende de volgende dag werd het spul ook nog steeds donkerder en werden de plekken/vlekken ook groter! Gelukkig kleurde het alleen de huid en niet ook kleding... Ben benieuwd hoe ze op het vliegveld zullen reageren op mijn panterarm en slangenarmband (met schoenen en broek aan zien ze de rest tenminste niet) en stiekem ben ik wel een beetje blij dat ik daaraan dacht voordat ik ook mijn gezicht ging besmeren (al heb ik zelfs die per ongeluk niet geheel ontzien). Tegen de muggen werkt het echter als een malle!! Die had ik eerder moeten weten, want daar wil ik wel dit blauwtje voor lopen! :)
Maar even terug naar de avond: na het smeren, kliederen en vogels kijken gingen we op spinnenjacht tijdens de nachtwandeling. Voor mij de eerste keer dat ik ook het nest van de tarantula gezien heb, want ik ken ze tot nu toe alleen wonende in gaten in boom of grond. Ook zagen we een aantal grote boomkikkers en een kleine muis met een dikke krekel in haar bekkie, bevroren staande op een dunne tak haar sterke mantra "als ik niet beweeg zien ze me niet" herhalende terwijl wij daardoor op ons gemak tot op 10 cm afstand foto's van haar konden maken. Dat is wel een van de extra toffe dingen aan een nachtwandeling. Beestjes blijven rustig zitten voor de foto :)
En hoewel wij dan de jaguar niet hebben mogen zijn, hij/zij heeft ons zeker wel gezien of anders wel gehoord want we kwamen op ons pad twee keer verse pootafdrukken tegen in de modder die niet ouder konden zijn dan een half uur. De achterste (ik dus) werd gewaarschuwd een beetje extra op de hoede te zijn...
Mooie ervaring!

Dag 6
Op de laatste dag van de trip was het voornamelijk reizen dus zaten we om 5 uur allemaal netjes in de boot. Ontbijt werd (zoals vaker en ook vaak lunch) aldaar geserveerd en vanmorgen kreeg ik speciaal van de bootsman een pannenkoek met een met chocoladesaus geproduceerd mannetje er op toegestuurd. Waarschijnlijk als compliment op de 'inkt'-tekeningen op mijn armen. :) Onderweg roze lepelaars kunnen bewonderen vanaf de boot naast een aantal al bekende beestjes al vond ik de twee zwemmende capibara's waar we langs voeren ook wel weer heel bijzonder! Hoe verder we weer in de "bewoonde" wereld kwamen hoe slechter het weer werd en al gauw zaten we zelfs met regenponcho's als monniken in zen naar de kant te turen vanaf de boot. Ik dan, de rest was of aan het lezen of aan het slapen, maar dat vond ik een beetje zonde van mijn tijd daar.
Na nog 7 uur in de auto onderbroken door een lunch weer langs de kant van de weg in het laatste restje jungle (gelukkig was het daar weer droog) ook weer vergezeld door apen zij het iets verder weg (de camera's werden er niet eens meer voor getrokken) en een groepsfoto kwamen we om half 9 weer aan in Cusco. Snel alle kleding uithangen, want het vochtige klimaat in het oerwoud gecombineerd met de flinke regen op de boot was voelbaar en te ruiken...

Geweldige trip! Enige nadeel is dat ik in het laagseizoen niet de 8-daagse trip heb kunnen boeken! Dat had met betere temperaturen (lees hoger) en een lagere waterstand waarschijnlijk ook meer tapirs, klei-'likkende' dieren langs de waterkant en misschien wel een foto van een jaguar opgeleverd. Aan de andere kant had het dan overal ook een stuk drukker (meer toeristen) geweest en de exclusiviteit die we nu op elke plek hadden (geen andere toeristen gezien) had natuurlijk ook wel wat.

Laatste dagje Cusco een beetje relaxt vermaakt (geweldige kapster voor slechts 3 euro gevonden en hier gelijk ook maar even mijn wenkbrauwen laten temmen, laatste versies van het straatvoer op mijn je-moet-alles-een-keer-geprobeerd-hebben-lijstje afgevinkt, gratis theatervoorstellingen bij Theatero Principal bijgewoond waarvan het eerste deel geheel onverstaanbaar was. Dat lag echter niet aan mijn Spaans want het Argentijnse stel waar ik mee was verstond er ook niets van) en rustig alles ingepakt (of weggegeven) voordat ik me weer in het vliegverkeer mocht mengen.

En daarmee zijn we aan het eind gekomen van een geweldige tijd in Zuid Amerika. En ik had nog zoveel meer willen vertellen zoals bijvoorbeeld het feit dat condors samenwerken met vossen (condors spotten een dood dier, cirkelen erboven. Dat zien de vossen en vinden zo ook het dode dier. Als de vossen ervan eten doen de condors dat ook. Zo niet is het lichaam niet goed [vergiftigd of ernstig ziek geweest bijvoorbeeld] en laten de condors het ook liggen. Zo hebben we een soort koeienkerhof gezien waar minimaal 6 dode koeien lagen waar geen hap van genomen was...)
Of willen 'opscheppen' met van die leuke anekdotes zoals dat ik me nog steeds wel eens goed kon vergissen in hoe sterk de aji (hete saus) was en met de tranen in mijn ogen een paar happen niet kon praten tot ik er een beetje aan gewend was...
Maar helaas, dan zouden mijn verhalen wel heel lang (lees NOG langer) worden en haken mensen af.
Desalniettemin kijk ik er naar uit jullie ook van Madagascar en Zuid Afrika op de hoogte te houden! Nu lekker wat familie en vrienden bezoeken, deelnemen aan het Miedemaweekend wat puur toevallig, maar voor mij wel gunstig in deze tijd gepland is, mijn was doen en wat tijd met Lennaert doorbrengen :)

Tot over twee weken ;)
Liefs Renske